Witold Głowacki

W momencie gdy na skutek braku przygotowań do walki z pandemią PiS zaczęły spadać notowania, rządzący zafundowali sobie potężny kryzys społeczny, wyprowadzając Polki i Polaków na ulice z powodu aborcji. Nie sposób odgadnąć intencje, jakie kierowały politykami Zjednoczonej Prawicy, gdy zdecydowali się spełnić żądania antyaborcyjnych fundamentalistów.

Od marca do października nie powstał żaden dopracowany plan zwalczania epidemii, który obejmowałby możliwość wzrostów zachorowań na poziomie 10 tysięcy zakażeń dziennie. Dziś takie liczby nowych chorych to już codzienność. Dlatego teraz trwa morderczy wyścig z czasem.

Lawinowy poziom wzrostów zachorowań obserwowany jest w wielu krajach Europy. W zdecydowanie najgorszej sytuacji są dziś Czechy. Jesienna fala epidemii koronawirusa nie oszczędza jednak prawie nikogo. Tym razem Polska również należy do krajów, które stanęły w obliczu załamania systemu.

Prawie co piąty Polak uważa, że żadnej pandemii nie ma. Rośnie w siłę cały ruch negacjonistów pandemii, zwanych też antycovidowcami, foliarzami czy wręcz covidiotami. Chętnie bratają się z nimi przeciwnicy sieci komórkowej 5G, antyszczepionkowcy i niektórzy politycy.

Twórcy prognoz rozwoju sytuacji epidemicznej są zgodni, że dzisiejsze poziomy wzrostów dziennej liczby zachorowań to niestety nie koniec. O szansie na wypłaszczenie epidemicznej krzywej będzie można mówić dopiero po przejściu przynajmniej części szkół na naukę zdalną.

W wielu regionach Polski zaczyna brakować miejsc dla chorych na COVID-19. Trwa więc gorączkowe przekształcanie kolejnych szpitali na placówki zajmujące się głównie lub wyłącznie walką z epidemią. Według ministra zdrowia łączna liczba dla chorych z koronawirusem wzrośnie niebawem do ponad 13 tysięcy. Ale to i tak za mało.

Już w ostatni weekend września zaczęło brakować miejsc w szpitalach w skali całych województw. W sobotę zmarł pierwszy w historii polskiej walki z epidemią pacjent, dla którego zabrakło miejsca na oddziale intensywnej opieki medycznej. Lekarze alarmują: Sprzętu może jeszcze wystarczyć, ale brakuje wykwalifikowanego personelu. Pozostaje nam mieć nadzieję, że polscy lekarze są trochę jak polscy piloci - i że będą leczyć nawet na drzwiach od stodoły.

Kaczyński, Ziobro i Gowin zawarli tymczasowy rozejm. Nowa umowa między PiS, Solidarną Polską i Porozumieniem nie kończy wewnątrzkoalicyjnych konfliktów - zamienia je co najwyżej z powrotem z otwartej wojny w walki buldogów pod dywanem.

Kiedyś był „delfinem” w partii Jarosława Kaczyńskiego, ale przez następną dekadę została mu tylko bezskuteczna walka o powrót do tej roli. O co dziś gra Zbigniew Ziobro?

Czy Kaczyński może Morawieckiego wskazać jako swego następcę? Tak. Czy partia może to jakoś zaakceptować? Tak, choć z ogromnymi oporami. Czy on się do tej roli nadaje? Nie. On z całą pewnością może być premierem, może być prezydentem (kto wie, czy mu się to nie marzy), ale bardzo trudno byłoby mi wyobrazić go sobie jako szefa partii. Musiałby mu tę partię ktoś zbudować, dostarczyć a później cały czas dbać o utrzymanie jej w dobrej kondycji - mówi w rozmowie z Witoldem Głowackim profesor Rafał Matyja. Politolog tłumaczy, o co chodzi w politycznej wojnie, która wybuchła w Zjednoczonej Prawicy i jaka jest stawka pojedynku między Kaczyńskim a Ziobrą.