Wojna zbożowa, SS Galizien, nerwy Zełenskiego. Zachodni sojusznicy zaczynają tracić cierpliwość

Stopniowo pozbywamy się emocji wokół tematu zboża, praca z sąsiadami musi stać się konstruktywna - oświadczył wczoraj Wołodymyr Zełenski po naradzie z członkami rządu i biura prezydenta w sprawie eksportu zboża. Czyżby ukraiński prezydent postanowił deeskalować napięcie w relacjach choćby z Polską? Chyba jednak nie. Zełenski powiedział też bowiem coś takiego: „Tak samo konstruktywnej wspólnej pracy, jak z Bułgarią i Rumunią, oczekujemy od naszych innych krajów sąsiedzkich”.

Bułgaria i Rumunia wycofały się ze wspólnego frontu z Polską, Słowacją i Węgrami. Pod presją także Berlina (w Bukareszcie i Sofii dominują dziś partie proniemieckie) odblokowały import zboża z Ukrainy, zgodnie z decyzją Brukseli. Te słowa Zełenskiego pokazują, że Kijów najprawdopodobniej aż do wyborów parlamentarnych w Polsce nie zmieni polityki wobec Warszawy, de facto działając w interesie bardziej Niemiec i proniemieckiej opozycji w Polsce niż własnym.

Zełenski wpadł w pułapkę. Tak bardzo skupił się na resecie z Niemcami (którego elementem są ataki na Polskę) i nadziei na szybkie wejście Ukrainy do UE oraz duże pieniądze z Brukseli i Berlina, że zaognił relacje z tymi sojusznikami, dzięki którym Ukraina wciąż może walczyć z Rosją. Polska i awantura o zboże – będąca tak naprawdę dla Kijowa tylko pretekstem do popsucia relacji z Warszawą i próby skompromitowania proukraińskiej polityki rządu Zjednoczonej Prawicy i prezydenta Andrzeja Dudy w celu wzmocnienia ich wyborczych przeciwników – to tylko wycinek pogarszających się relacji Ukrainy z wieloma zachodnimi państwami.

Kolejnym ostrzegawczym sygnałem dla Zełenskiego powinien być wywiad szefowej dyplomacji Finlandii dla „Washington Post”. Elina Valtonen zaznaczyła, że pomoc Ukrainie w wojnie z Rosją „nie jest działalnością charytatywną”. Kijów nie może oczekiwać, że cały wolny świat będzie pomagał tylko dlatego, że chodzi o walkę z reżimem Putina, nie oczekując niczego w zamian. Jednocześnie ujawniono listę oczekiwań administracji USA pod adresem Ukrainy. Chodzi o realizację reform kolejnych instytucji państwowych i skuteczną walkę z korupcją. Bo tego Zełenski wciąż nie zrobił. I nawet ekipa Bidena traci do niego cierpliwość w tej kwestii.

Zełenski ma dziś niewątpliwie poważny kryzys wizerunkowy. Na pewno na świecie, po jego bezczelnych krytykach sojuszników, oderwanych od rzeczywistości pomysłach reformy ONZ, chamskim ataku na prawdopodobnego kandydata Republikanów w nadchodzących wyborach prezydenckich w USA, czy oklaskiwaniu weterana zbrodniczej dywizji SS Galizien. Jak jest na krajowym podwórku? Tego nie wiemy. W czasie wojny brakuje rzetelnych sondaży, lider walczącego państwa ma zresztą naturalną premię, jeśli chodzi o poparcie rodaków. Uwagę jednak zwraca, że Zełenski nie pali się do zorganizowania wyborów prezydenckich w przyszłym roku. Choć opozycja tak naprawdę w trakcie wojny ucichła.

Głównym powodem nerwowych ruchów Zełenskiego może być jednak sytuacja na froncie. Rozpoczęta na początku czerwca kontrofensywa niewiele na razie dała. I nie zmieni tego krytyka zachodnich sojuszników za zbyt późną i małą pomoc w sprzęcie. Niewiele wskazuje dziś, by przed nadejściem jesiennej słoty, a potem zimy, Ukraińcom udało się przełamać front. Jednocześnie Rosjanie wznawiają kampanię rakietowych i dronowych ataków na infrastrukturę energetyczną Ukrainy. Co może oznaczać poważne kłopoty dla ludności cywilnej w sezonie zimowym. Wydaje się, że teraz Zełenskiemu bardziej zależy na pomocy gospodarczej/finansowej niż stricte wojskowej. Może stąd ten zwrot ku Berlinowi.

Zaskakujące w sposób negatywny część sojuszników ruchy Zełenskiego fetowane są w Moskwie. Która postarała się zresztą dać grunt pod pewne spory. Strategia Rosji na Morzu Czarnym leży u podstaw nieporozumień Ukrainy z Polską. Siły rosyjskie nadal ostrzeliwują port w Odessie pociskami rakietowymi i dronami, zakłócając konwoje ze zbożem. Putin wierzy, że jego decyzja o anulowaniu Czarnomorskiej Inicjatywy Zbożowej będzie nadal przynosić strategiczne owoce.

lena