Korupcja przy prywatyzacji PLL LOT. Były prezes: Po katastrofach samolotów potrzebowaliśmy pieniędzy

Proces toczy się przed Sądem Okręgowym w Warszawie. Dotyczy prywatyzacji spółek PLL LOT i Stoen. Na rozprawie 4 lipca nie pojawił się generał Gromosław Czempiński. W sądzie stawił się za to świadek - były prezes PLL LOT Jan L.

- Czy miał Pan jakikolwiek związek z procesem prywatyzacji? - pytała byłego prezesa pani sędzia.

- Polskie Linie Lotnicze były przedmiotem przekształceń. LOT nie miał wpływu na wybór podmiotu, który przejmie jego akcje. Decyzje o prywatyzacji podjął ówczesny rząd około 1996 roku. Ministerstwa zaangażowane w ten proces zdecydowały o tym, że to one rozpiszą przetarg i wybiorą doradcę prywatyzacyjnego. PLL LOT został przekształcony od 1992 roku, był jednoosobową spółką Skarbu Państwa. Wówczas została powołana rada nadzorcza i zarząd. Ja byłem prezesem zarządu - tłumaczył Jan L.

- Czy zarząd w ogóle wiedział, co kupujący oferowali w trakcie przetargu? - dopytywała świadka sędzia.

- Odbywały się prezentacje warunków, jakie przedstawiali oferenci. Ale my nie odnosiliśmy się do tych warunków. To nie była nasza sprawa. O wszystkim miało zdecydować ministerstwo. Żadnych rekomendacji z naszej strony nie było, nie mieszaliśmy się w wybór oferenta. Nam zależało tylko na tym, by to wszystko odbyło się jak najszybciej. Byliśmy w bardzo złej sytuacji finansowej. Po dwóch katastrofach samolotów IŁ-62 nie mogliśmy w ogóle konkurować na rynku, operując tylko na radzieckich samolotach. Potrzebowaliśmy pieniędzy na nowe samoloty, musieliśmy wymienić całą flotę, dlatego zależało nam na czasie, na tym, żeby jak najszybciej zostać dokapitalizowanym, poprzez proces prywatyzacji - opowiadał były prezes.

Jesteśmy na Google News. Dołącz do nas i śledź Portal i.pl codziennie. Obserwuj i.pl!

Pod koniec listopada 2011 roku na polecenie prokuratury w Katowicach zatrzymano kilku podejrzanych, wśród nich generała Czempińskiego. Śledczy postawili im zarzuty dotyczące korupcji i prania pieniędzy pochodzących z korupcji w związku z prywatyzacją PLL LOT i Stoenu. Do nielegalnych transakcji miało dochodzić w latach 1999–2002. W przypadku PLL LOT chodzi o korzyści w wysokości 1 mln dolarów, w przypadku Stoenu - 1,4 mln zł. Materiał dowodowy liczy aż 240 tomów akt.

Wśród oskarżonych, oprócz byłego szefa UOP, są m.in.

• Wojciech J. - były podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury,
• Andrzej P. - były urzędnik Ministerstwa Przekształceń Własnościowych, a potem Ministerstwa Skarbu,
• Michał T. - znany stołeczny prawnik.

Wszyscy od początku nie przyznają się do winy. Czempiński dodatkowo został również oskarżony o nielegalne posiadanie broni. Obrońcy generała zarzucili prokuratorom błędy i zaniedbania przed podjęciem decyzji o przedstawieniu zarzutów. Jeszcze podczas postępowania przygotowawczego, za pośrednictwem adwokata, Gromosław Czempiński zgodził się na publikację swoich danych osobowych.

Gromosław Czempiński jest absolwentem Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Poznaniu. W czasach PRL Czempiński przeszedł szkolenie w szkole wywiadu w Kiejkutach podlegającej Departamentowi I, stanowiącego z kolei część Służby Bezpieczeństwa. Pracował na różnych stanowiskach w Departamencie I MSW (wywiad), m.in. w USA. Jako agent służb PRL w USA Czempiński szczególnie uważnie obserwował działalność »polonijnego kleru«. W 1976 r. w raportach dla warszawskiej centrali SB opisywał wizytę abp. Karola Wojtyły w Ameryce.

W latach 1980-1990 pracował w kontrwywiadzie. W 1990 r. został pozytywnie zweryfikowany i przyjęty do Urzędu Ochrony Państwa powstałego w miejsce rozwiązanej wtedy SB.

Żeby zrozumieć błyskotliwą karierę Gromosława Czempińskiego w III RP, trzeba odwołać się do jego służby w PRL. To zdobyte wówczas cenne kontakty biznesowe zaowocowały lukratywnymi kontraktami w końcu lat 90., dzięki którym stał się jednym z najbardziej majętnych ludzi w Polsce. Na próżno szukać jednak jego nazwiska na liście najbogatszych rodaków – stan jego majątku jest głęboką tajemnicą, podobnie jak akta Gromosława Czempińskiego, które trafiły do zbioru zastrzeżonego w Instytucie Pamięci Narodowej - pisała w 2011 roku "Gazeta Polska".

Od sierpnia 1990 r. do grudnia 1992 r. był zastępcą dyrektora Zarządu Wywiadu UOP, a od stycznia 1993 r. - zastępcą szefa UOP. Od 1993 r. do 1996 r. był szefem UOP. Zasłynął wtedy tym, że przez jakiś czas nie pozwalał się fotografować. Podał się do dymisji po tym, jak w 1995 r. wywiad UOP zaangażował się w sprawę domniemanej współpracy ówczesnego premiera Józefa Oleksego z oficerem wywiadu b. ZSRR i Rosji, Władimirem Ałganowem.

Po przejściu w stan spoczynku, zasiadał w radach nadzorczych i zarządach m.in. Polskich Zakładów Lotniczych w Mielcu i BRE Banku. Według informacji mediów, założył też firmę doradczą. Przez kilkanaście lat był prezesem Aeroklubu Warszawskiego. Sam Czempiński wymienia siebie wśród inicjatorów założenia Platformy Obywatelskiej. Nazywa się go więc „ojcem chrzestnym PO”.

dś