Koncert Guns N' Roses w Gdańsku: RECENZJA po koncercie. To prawdziwi giganci rocka

Koncert Guns N' Roses w Gdańsku

Nie bez powodu trasa koncertowa reaktywowanego w niemal oryginalnym składzie zespołu (brakuje perkusisty Stevena Adlera i gitarzysty Izzy'ego Stradlina) została nazwana „Not in this lifetime”. Tymi słowami, „Nie w tym życiu”, jeszcze nie tak dawno Axl skwitował pytanie o to, czy jeszcze kiedyś zagra wspólnie ze Slashem. A jednak, stało się.

Zespół jest w trasie od ubiegłego roku, zaliczył tournee m.in. po USA, Australii, Azji i Ameryce Południowej. W końcu, 20 czerwca, we wtorek, legendarny skład GNR dotarł też nad Wisłę w ramach europejskiej części trasy.

Guns N' Roses w Gdańsku: Supporty nie rozgrzały
Stadion Energa w Gdańsku zapełniał się fanami od godz, 17.30. Jako rozgrzewacze, wystąpiła Doda i Virgin oraz zespół Killing Joke. Co do doboru supportów można się kłócić. Choć brytyjski Killing Joke mógł się podobać, to nie pasował swoim mrocznym i industrialnym klimatem ani do pory dnia, ani do kalifornijskiego grania Gunsów. Podczas występu Dody, stadion natomiast jeszcze świecił pustkami.

Ale mało kto tak naprawdę zawracał sobie głowę supportami, wszyscy czekali na danie główne. A to było naprawdę wykwintne i podane niemal punktualnie. Axl i spółka wyszli na scenę na kilka minut przed 21 i od razu zaczęli z grubej rury. Niepoprawny i brudny It's So Easy wprawił publiczność w euforię i odpowiedni nastrój. Później było już tylko lepiej. Mimo upływu lat, zespół prezentował światowy poziom. Głos Axla wyraźnie się poprawił i z koncertu na koncert jest bardziej szorstki.

Guns N' Roses w Gdańsku: To była seria z karabinu maszynowego

Guns n Roses strzelali hitami jak z karabinu maszynowego, nie oszczędzając nikogo. Po It's So Easy przyszła pora na Mr. Brownstone, również z debiutanckiej płyty Appetite for Destruction. Dalej płynny przeskok od dwie dekady do Chinese Democracy i znowu powrót do korzeni czyli Welcome to the Jungle. Tak naprawdę zespół zwolnił tempo dopiero przy 14. w kolejce Yesterdays.

Po drodze zaliczył m.in. mroczny Double Talkin' Jive, monumentalny Estranged, Rocket Queen, choć nie tak rozbudowany jak dawniej, czy You Could Be Mine, który został żartobliwie zapowiedziany przez Axla słowami „A teraz trochę zwolnimy i zagramy sentymentalną balladę”. Wtedy bębny Franka Ferrera i mięsisty bass Duffa wypełnił stadion. Basista GNR, tradycyjnie też stanął za mikrofonem przy kawałku Attitude i udowodnił, że ma w sobie ciągle tego samego punka co kiedyś.

Zespół pierwszy raz przyhamował przy Civil War, a odpocząć pozwolił dopiero przy wspomnianym Yesteradays. Drugą część koncertu wypełniły m.in. Coma, Sweet Child O' Mine, My Michelle, czy November Rain, podczas którego za klawiszami fortepianu osobiście zasiadł Axl.

Nie mogło też zabraknąć improwizacji gitarowych Slasha i motywu z Ojca Chrzestnego, po który gitarzysta sięga regularnie na niemal wszystkich swoich koncertach. Dał również popis swoich umiejętności wraz z Richardem Fortusem, drugim gitarzystą GNR. Widać, że panowie na scenie dogadują się bez słów, a wspólne granie sprawia im dużo radości.

Podczas Knockin' on Heaven's Door to z kolei publiczność mogła wykazać się siłą swoich gardeł, czterokrotnie wykrzykując słowa refrenu na wezwania Axla. Symbolicznym momentem koncertu było wykonanie piosenki Black Hole Sun zespołu Soundgarden. Był to hołd pamięci tragicznie zmarłego w tym roku Chrisa Cornella. Cały stadion rozświetliły tysiące światełek telefonów komórkowych i, niestety już nielicznych, zapalniczek.

Ostatni utwór przed bisem zapowiedział charakterystyczny gwizdek pociągu, tuż po nim zabrzmiały pierwsze akordy Nightrain. Na bis muzycy wykonali na gitarach akustycznych Patience, co wyciszyło publiczność przed finałowymi The Seeker zespołu The Who oraz tradycyjnie kończącym koncerty Guns N' Roses Paradise City. Ze sceny wystrzeliły sztuczne ognie, a na publiczność spadło biało czerwone konfetti.

W sumie, prawie trzy godziny mocnego, rockowego grania, 27 utworów. Z Guns N' Roses mogłyby brać przykład inne zespoły tego formatu, które czasem mają problem dobić do 90 minut z bisami, mimo bogatej nierzadko dyskografii. Panowie z GNR udowodnili, że mimo upływu lat i ponad 20-letniej przerwy, jaką mieli od wspólnego grania, wciąż są w rewelacyjnej formie.

Na scenie sprawiają wrażenie wyluzowanych i świetnie się bawiących dzieciaków, tych samych co w latach 80', choć brakowało momentami interakcji między Axlem a pozostałymi muzykami. Frontman GNR w Gdańsku był jednak w rewelacyjnym humorze, żartował i pozdrawiał fanów, przez cały koncert miał też oko na to co dzieje się pod sceną, dlatego dwukrotnie zwrócił się do publiczności o krok do tyłu, aby nikomu nie stała się krzywda.

Zawsze musi być "ale..."
Choć zespół sprostał oczekiwaniom fanów i to z nawiązką, to niestety melomani mogli mieć powody do niezadowolenia z racji nagłośnienia. Czy to specyfika stadionu czy problemy techniczne? Muzyka niestety momentami zbyt dudniła. Perkusja zagłuszała gitary, zwłaszcza Slasha, ten chwilami był niemal niesłyszalny, zwłaszcza w nieprzesterowanych partiach gitary. Dyskomfort dało się odczuć szczególnie w utworach Rocket Queen i Estranged.

Niestety wiele do życzenia zostawiło też brzmienie intro Paradise City, gitara była przytłumiona, przez co wejście straciło wiele ze swojego pazura. Organizacyjnie, zastrzeżenia wzbudzał rozmiar strefy Golden Circle, która w Gdańsku zajmowała ponad połowę płyty stadionu, co sprawiło, że zakup droższego biletu, wcale aż tak bardzo nie przekładał się na lepszy widok.

Te pojedyncze mankamenty nie są jednak w stanie przesłonić całości widowiska. Guns N' Roses udowodnili, że są gigantami rocka.

Guns N' Roses w Gdańsku: Pełna Setlista:

It's So Easy
Mr. Brownstone
Chinese Democracy
Welcome to the Jungle
Double Talkin' Jive
Better
Estranged
Live and Let Die
Rocket Queen
You Could Be Mine
Attitude
This I Love
Civil War
Yesterdays
Coma
Slash Guitar Solo
Speak Softly Love (Love Theme From The Godfather)
Sweet Child O' Mine
My Michelle
Wish You Were Here
November Rain
Knockin' on Heaven's Door
Black Hole Sun
Nightrain
Patience
The Seeker
Paradise City