David Gilmour obchodzi 77. urodziny. Lider Pink Floyd cały czas jest w świetnej formie

David Jon Gilmour urodził się 6 marca 1946 roku w angielskim Cambridge. Przez lata kojarzony z zespołem Pink Floyd muzyk dorobił się światowej sławy. Doczekał się również wybitnego miejsca w Hall of Fame.

David Gilmour szybko musiał się usamodzielnić, co przełożyło się również na jego podejście do muzyki. Już jako trzynastoletni chłopiec, opierając sie na samym podręczniku i płycie z instrukcjami, nauczył się podstaw gry na gitarze, by niedługo później rozpocząć występy w lokalnych barach.

Szybko znalazł miejsce w mniej znanych zespołach. Były to grupy The Newcomers oraz The Ramblers. Szybki rozwój sprawił, że w wieku 18 lat założył już swój własny zespół, którym był Joker's Wild.

Początkowo jednak jego zespół nie tworzył własnej muzyki, a w tanecznych rytmach coverował największe przeboje The Beatles czy The Four Seasons. Na lokalnym rynku grupa zyskiwała sławę, jednak po trzech latach zawiesiła swoją działalność, co było efektem nieudanej próby podboju zagranicy.

Po zawieszeniu działalności grupy na przełomie 1967 i 1968 roku, Gilmour otrzymał propozycję dołączenia do Pink Floyd w związku z problemami z narkotykami lidera grupy - Syda Barretta. Młody muzyk od razu został wokalistą i gitarzystą zespołu, co pokazuje, że wierzono w jego umiejętności. Grupę tworzyli inni koledzy artyści z czasów nauki w Cambridge.

W pierwszej kolejności Gilmour miał jednak występować za muzyka jedynie podczas koncertów, ale szybko zajął miejsce Barretta na stałe, a dzięki swoim umiejętnościom i niezwykłemu stylowi, szybko stał się liderem grupy, pozwalając jej zyskać rozgłos na świecie.

Później rolę pierwszoplanowej postaci na jakiś czas przejął Roger Waters, ale gdy zespół wznowił działalność, ponownie królował Gilmour.

Gilmour solową karierę rozpoczął pod koniec lat 70., gdy zaczął myśleć, że Pink Floyd nie wykorzystuje jego muzycznego talentu. W 1978 stworzył pierwszy solowy album studyjny "David Gilmour". Część prac została jednak włączona do piosenki Rogera Watersa "Comfortably Numb" na albumie Pink Floyd "The Wall".

Relacje między dwoma wyrazistymi muzykami pogarszały się na każdym kroku. To wpłynęło na decyzję o drugim solowym albumie. Zawarł w nim wiele swoich odczuć na różne tematy związane z nim samym oraz otaczającym go światem - od relacji z Watersem po morderstwo Johna Lennona.

Jako solista koncertował też w Europie i Stanach Zjednoczonych.

W późniejszych latach współpracował też z innymi artystami, dzieląc pracę z zadaniami w Pink Floyd. Ostatecznie jego dyskografia, nie biorąc pod uwagę płyt stworzonych z zespołem, prezentuje się następująco:

• "David Gilmour" (1978)
• "About Face" (1984)
• "On an Island" (2006)
• "Rattle That Lock" (2015)

Muzyk na scenie obecny jest od 1963 roku. Sprawia to, że zasłużył na wiele prestiżowych wyróżnień. W 1996 roku został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame jako członek Pink Floyd, a w 2003 roku został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego za zasługi dla muzyki, kultury i działalność charytatywną. W 2011 roku z kolei znalazł się na 14. miejscu listy stu najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu "Rolling Stone".

Muzyk znany jest ze swojego zaangażowania na rzecz potrzebujących. Przez lata wsparł wiele organizacji m.in. Oxfam, European Union Mental Health and Illness Association, Greenpeace czy Amnesty International.

Latami pokazywał, że mimo bycia wielką gwiazdą, cały czas pozostał dobrym człowiekiem. Dla przykładu, w 2003 roku sprzedał swój dom w Małej Wenecji, by przekazać dochody w wysokości 3,6 milionów funtów organizacji zajmującej się sfinansowaniem projektu mieszkaniowego dla bezdomnych.

W 2019 roku z kolei sprzedał na aukcji swoich 120 gitar, w tym kilka najcenniejszych eksponatów. Jedna z nich - Black Strat - została sprzedana za 3 975 000 dolarów, co czyni ją najdroższą gitarą sprzedaną kiedykolwiek na aukcji. Łącznie zebrał prawie 21,5 milionów dolarów, które trafiły na rzecz ochrony środowiska.

W ostatnim czasie, w związku ze swoim zaangażowaniem na rzecz potrzebującej społeczności, Gilmour włączył się we wsparcie Ukrainy, niejednokrotnie stawiając na przeciw Watersa, z którym ponownie ma pogorszone relacje.

Na początek zespołowi udało się powrotnie zebrać, by nagrać piosenkę "Hey, Hey, Rise Up!", by zaprotestować przeciwko wojnie. To pierwsza piosenka zespołu od 1994 roku.

Gilmour, w przeciwieństwie do Watersa, głośno wyraża swój sprzeciw wobec wojny i nawołuje do jej zakończenia. Wpływ na postawę muzyka może mieć również fakt, że jego synowa jest Ukrainką.

dś