Czym jest Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”? Kontrowersyjna działalność antyrasistowskiej organizacji

W opublikowanym przez stowarzyszenie oświadczeniu z 1 czerwca, „Nigdy Więcej” wezwało Szymona Marciniaka do „zdystansowania się” od „skrajnie prawicowych” aktywności.

„Marciniak miał promować i wziąć udział w niedawnym wydarzeniu organizowanym przez lidera skrajnej prawicy Sławomira Mentzena, znanego z pięciopunktowego hasła: nie chcemy Żydów, gejów, aborcji, podatków i Unii Europejskiej” – napisało stowarzyszenie.

W komunikacie zacytowano również założyciela „NW”, Rafała Pankowskiego.

„Jesteśmy zszokowani i obrzydzeni publicznymi związkami Marciniaka i Mentzena, wraz z jego toksyczną, skrajnie prawicową grupą polityków. To niezgodne z podstawowymi wartościami fair play, takimi jak równość i szacunek. Wzywamy sędziego, by przyznał się do błędu. Jeśli tego nie zrobi, wierzę, że FIFA i UEFA wyciągną konsekwencje” – mówił Pankowski.

W drugim komunikacie podkreślono, że organizacja nie domagała się od federacji pozbawienia funkcji sędziego w finale LM.

W oficjalnym oświadczeniu, europejska federacja piłkarska poinformowała, że polski sędzia pozostanie arbitrem meczu finałowego Ligi Mistrzów, w którym 10 czerwca zmierzą się Inter Mediolan oraz Manchester City.

„Po przeprowadzeniu dogłębnego przeglądu sytuacji, otrzymaliśmy oświadczenie p. Marciniaka, w którym wyraził on najgłębsze przeprosiny oraz dostarczył wyjaśnienia dotyczące jego uczestnictwa w tym wydarzeniu” – czytamy.

Sam sędzia poinformował, że „został wprowadzony w błąd” i nie wiedział, że wydarzenie „Everest” ma związek ze skrajnie prawicową organizacją.

„Gdybym był tego świadomy, kategorycznie odrzuciłbym zaproszenie” – napisał w oświadczeniu sędzia.

Jesteśmy na Google News. Dołącz do nas i śledź Portal i.pl codziennie. Obserwuj i.pl!

Założona w 1996 roku organizacja pisze na swojej stronie, że specjalizuje się „w monitorowaniu przejawów rasizmu” i „zdobyła renomę w kraju i za granicą”.

„Misją >>Nigdy Więcej<< jest promowanie wielokulturowości i szacunku dla odmienności. Przełamujemy zmowę milczenia wokół problemu rasizmu i ksenofobii. Budujemy szeroki i różnorodny ruch sprzeciwu wobec dyskryminacji w różnych obszarach życia społecznego” – czytamy na stronie.

„NW” chwali się, że wsparcia udzieliły mu takie postacie, jak Jan Karski, Szymon Wiesenthal czy Jerzy Giedroyć. Organizacja jest członkiem-założycielem europejskiej sieci FARE (Football Against Racism in Europe – Futbol Przeciw Rasizmowi w Europie).

Przedstawiciele organizacji otrzymali rozmaite wyróżnienia, jej założyciel Marcin Kornak (zmarł w 2014 roku) otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski w 2011 roku z rąk prezydenta Bronisława Komorowskiego.

Działalność „NW” została także pochwalona przez prezydenta USA Baracka Obamę podczas jego wizyty w Polsce w 2011 roku. Ówczesny amerykański przywódca spotkał się z przedstawicielami różnych organizacji pozarządowych.

Organizacja była wielokrotnie krytykowana przez środowisko piłkarskie, zwłaszcza kibiców. Wskazywano, że jej działania, często wyolbrzymiające rzekome sytuacje, na polskie kluby są nakładane kary.

W 2013 roku, jak pisał portal Weszło!, Lech Poznań został ukarany przez UEFA za… wlepki z napisem „Good Night Left Side” („Dobranoc lewa strono"), mimo że sam klub nie miał nic wspólnego z ich produkcją czy dystrybucją. Kara miała być nałożona właśnie po doniesieniu „NW”.

Jedną z najsłynniejszych kontrowersyjnych decyzji było nadanie przez „NW” tytułu „Antyfaszysty roku 2003” Kameruńczykowi Simonowi Molowi.

Simon Moleke Njie, znany w Polsce pod pseudonimem „Simon Mol” przyjechał do naszego kraju w 1999 roku na kongres organizacji PEN-Club. Wystąpił o status uchodźcy, który mu przyznano w 2000 roku. Twierdził, że współpracował z polskim MSZ, ale resort zdementował te informacje.

Wyróżnienie od „NW” otrzymał za organizację akcji „Wykopmy rasizm ze stadionów” w ramach akcji „futbol przeciwko rasizmowi w Europie”. Sam grał też w piłkę nożną, w podwarszawskim klubie Mazur Karczew.

W 2007 roku trafił on do aresztu. Został oskarżony o zarażenie kilkunastu kobiet złośliwym szczepem wirusa HIV. Ponadto, miał bez zezwolenia posiadać broń białą (nunczako). Proces rozpoczął się w lipcu 2008 roku, jednak zakończył się przedwcześnie, gdyż pod koniec września stan zdrowia Mola gwałtownie się pogorszył, a 10 października Kameruńczyk zmarł.

Według cytowanej przez „Rzeczpospolitą” afrykanistki, Mol mógł kierować się popularnym w Afryce przesądem, że choroby można się „pozbyć”, przekazując ją innym i to dlatego miał zarażać kobiety wirusem HIV. Sam fakt nosicielstwa miał poznać jeszcze w 1999 lub 2000 roku, gdy ubiegał się o status uchodźcy.

To nie jedyne kontrowersje wokół „Antyfaszysty roku 2003”. Gdy przyjechał do Polski, mężczyzna utrzymywał, że był on prześladowany za działalność dziennikarską i ledwo uniknąć aresztu w Kamerunie, gdyż przygotowywał artykuł krytyczny wobec rządu. Takie informacje zdementowała jego matka.

Moleke Njie miał być również represjonowany w Ghanie, dokąd udał się w 1997 roku. Twierdził, że został aresztowany. Te rewelacje również zostały zdementowane, tym razem przez przedstawiciele ghańskiego Związku Dziennikarzy.

Ponadto, Kameruńczyk miał wyłudzić mieszkanie, w czym pomóc mu miała jedna z urzędniczek samorządowych z Warszawskiego Centrum Pomocy Rodzinie.

Stowarzyszenie przyznało jeszcze dwukrotnie nagrodę „Antyfaszysty roku”, po czym zaprzestało dawania tego wyróżnienia.

dś