Została odnaleziona broń z okresu istnienia Imperium Rzymskiego

Pierwszego odkrycia archeologicznego w 2024 r. dokonał m.in. Pan Mateusz Filipowicz w regionie hrubieszowskim, na terenie Lasów Państwowych. W pierwszej chwili, z uwagi na silną korozję pokrywającą metal, wymieszaną z pisakiem i błotem, trudno było określić co to za przedmioty. Żelazne zabytki znajdowały się w jednym miejscu, płytko w ściółce, gdzie obszar ten był naruszony przez ciężki sprzęt leśny oraz działalność zwierząt.

Po oczyszczeniu żelaza okazało się, że bez wątpienia są to znaleziska archeologiczne. Znalazcy skontaktowali się z hrubieszowskim muzeum, do którego w kilka godzin trafiło odkrycie. Jak podaje Lubelski Konserwator Zabytków archeolodzy z tego Muzeum – mgr Bartłomiej Bartecki i mgr Anna Hyrchała, dokonali wstępnej analizy i oceny tych znalezisk. Ponadto z analizy dokumentacji AZP wynika, że w rejonie odkrycia tych zabytków nie było dotychczas jakichkolwiek znanych stanowisk archeologicznych.

Wstępnie można stwierdzić, że zespół zabytków żelaznych to 9 grotów włóczni, 2 topory bojowe, siekiera tulejowata lub siekierociosło 3 przedmioty bardzo trudne do określenia przy takim stanie zachowania, mogą to być 1 żelazny imacz do tarczy oraz 2 dłuta lub groty.

- Po pierwsze mamy najpewniej do czynienia z bronią używaną przez barbarzyńskie plemiona w okresie istnienia Imperium Rzymskiego. Być może posługiwali się nią wojownicy należący do tzw. kultury przeworskiej (I w. p.n.e. – II/III w. n.e.), utożsamianej przez archeologów z plemieniem Wandalów, bądź ze społecznościami z kręgu kultur gockich (II/III w. n.e. – V w. n.e.) - wyjaśnia na profilu społecznościowym konserwator zabytków.

Jak podaje konserwator stan zachowania zabytków, wyklucza możliwość istnienia w tym miejscu cmentarzyska czy pojedynczego pochówku. Podczas weryfikacji na terenie nie znaleziono kości ani fragmentów ceramiki, które powinny być w jamie grobowej.

- Wszystko wskazuje na to, że ktoś celowo skompletował te elementy, zapakował do jakiegoś worka lub innego pojemnika organicznego (po którym ślad się nie zachował) i następnie wrzucił do bagna – informuje konserwator zabytków.

Dziś teren ten jest równie podmokły i trudnodostępny. Nie wykluczone, że jest pozostałością po większym zbiorniku wodnym.

Żelazne zabytki zostały przekazane przez LWKZ w depozyt do zbiorów Muzeum im. ks. Stanisława Staszica w Hrubieszowie, które przystąpi do ich zabezpieczenia i konserwacji.

- Przez wiele lat, podczas oprowadzania naszych gości, wspominaliśmy, że gdzieś na ziemi hrubieszowskiej musi być takie miejsce, w którym znajduje się broń używana przez Gotów. Przypomnijmy bowiem, że Goci nie wkładali do grobów przedmiotów z żelaza. Te włócznie, miecze, topory i inne wyposażenie militarne, gdzieś musi być i kwestią czasu jest trafienie na jedno z takich miejsc... - komentuje Muzeum im. ks. Stanisława Staszica w Hrubieszowie i dodaje - Czy najnowsze odkrycie otwiera nowy rozdział w badaniach nad gockimi militariami w naszym regionie? Kto faktycznie postanowił wrzucić do rzeki, bagna ten zestaw? Wandalowie? Goci? Poczekajmy z ostateczną odpowiedzią, ale jest to bez wątpienia jedno z ciekawszych odkryć ostatnich lat.

Ponowne oględziny miejsca są zaplanowane na wiosnę, przy bardziej sprzyjających warunkach pogodowych.