Znamy pięć pierwszych filmów, które zobaczymy w Konkursie Polskich Filmów Fabularnych Mastercard OFF CAMERA 2024

Przetworzona żywność jest jak narkotyk!

W Konkursie Polskich Filmów Fabularnych Mastercard OFF CAMERA prezentowane jest to, co w rodzimej kinematografii ostatniego roku jest najciekawsze, najbardziej oryginalne i jednocześnie uniwersalne. W każdej edycji największego święta kina niezależnego w tej części Europy dziesięć fabuł walczy o Nagrodę w Konkursie Polskich Filmów Fabularnych w wysokości 100.000 złotych. Zostanie ona przyznana przez międzynarodowe jury. Konkurs podczas 16. edycji Mastercard OFF CAMERA wygrał film „Tata”. w reżyserii Anny Maliszewskiej Poniżej pięć filmów, które mają szansę na nagrodę podczas tegorocznej edycji imprezy.

Studenci aktorstwa dowiadują się, że ich film dyplomowy wyreżyseruje znany reżyser Gajda, co rozpala ich ambicje o rolę w produkcji. Pod nieobecność reżysera nagrywają improwizowane sceny na temat zazdrości i rywalizacji, które mają zadecydować o obsadzie głównych ról. Proces ten odsłania ich marzenia, ambicje, a także różnice w talencie i światopoglądach. Skupiamy się na czwórce bohaterów, dla których zawodowa rywalizacja zlewa się z osobistymi relacjami, a granica między fikcją a rzeczywistością zaciera się, prowadząc do ostatecznej walki o… wszystko.

„Błazny” to siódmy pełnometrażowy filmowy dyplom Wydziału Aktorskiego łódzkiej PWSFTviT, a jednocześnie reżyserski debiut popularnej aktorki, dramatopisarki i scenarzystki Gabrieli Muskały.

W debiucie Agnieszki Elbanowskiej poznajemy Tytusa (Michał Sikorski), niezwykle łagodnego i wrażliwego chłopaka, który wraz ze swoją dziewczyną, Natalią (Kinga Jasik), uczestniczy w wymagającym survivalowym szkoleniu paramilitarnym. Natalia doskonale odnajduje się w środowisku, gdzie panują rygor i posłuszeństwo, w kontraście do Tytusa, który wydaje się zagubiony i nieprzystosowany do tłamszenia indywidualizmu.

Film, którego tytuł odnosi się do łacińskiej maksymy popularnej wśród paramilitarnych organizacji, w groteskowy sposób obnaża absurdy związane z powszechnym wyobrażeniem męskości. Posługując się czarnym humorem, Elbanowska opowiada o naszych lękach, związanych z coraz bardziej napiętą sytuacją geopolityczną, ale mówi też o indywidualizmie i alternatywnym sposobie na bohaterstwo.

Nowy film Jana Holoubka osadzony w przełomie lat 70. i 80., opowiada o losach dwóch mężczyzn po przeciwnych stronach żelaznej kurtyny. Hans (Jakub Gierszał) żyje w Strasburgu, ciesząc się zachodnim stylem życia i jednocześnie angażując się w szpiegostwo. Jan Bitner (Tomasz Schuchardt), typowy everyman, mieszka w Gdańsku, pracując w stoczni. Choć na pierwszy rzut oka ich życia wydają się niepowiązane, ukryta przeszłość odkrywa tajemnicę, która zmusi ich do konfrontacji z własnymi słabościami, namiętnościami i pytaniem o tożsamość.

Po sukcesie debiutanckiego filmu przybliżającego dramatyczne losy Tomasza Komendy, Jan Holoubek raz jeszcze sięga do przeszłości, tym razem tej nieco odleglejszej. Udowadnia też, że jest czołowym rodzimym specjalistą od kina gatunkowego, bo zrealizowany z dużą dbałością o szczegół "Doppelgänger. Sobowtór" to rasowe kino szpiegowskie, choć raczej spod znaku Jasona Bourne’a niż Jamesa Bonda.

Wiosną 1794 roku, w burzliwych czasach dla Polski, generał Tadeusz Kościuszko powraca do kraju, mając na celu zainicjowanie powstania przeciwko Rosji. Przy jego boku jest Domingo, wierny przyjaciel i były niewolnik. Na ich ślad wpada rosyjski rotmistrz Dunin, zdeterminowany, aby pojmać Kościuszkę przed rozpoczęciem rebelii. Tymczasem młody chłopak, Ignac, boryka się z własną dramą – marzy o szlacheckim tytule i spadku po swoim ojcu, którego testament uwzględnia go jako dziedzica. Po śmierci ojca, Ignac musi uciekać przed zazdrosnym przyrodnim bratem. Podczas ucieczki spotyka Dominga, z którym łączy go wspólna sprawa. Kiedy nadchodzi decydujący moment, Ignac stoi przed wyborem: dążenie do własnych marzeń o tytule szlacheckim czy walka u boku Kościuszki o wolność kraju.

Drugi film w reżyserskim dorobku Pawła Maślony wpisuje się w popularny w ostatnich latach w naszej kulturze nurt redefiniowania mitologii Polski szlacheckiej. "Kos", łączący w sobie elementy westernu, horroru, tragikomedii oraz buddy movie, okazał się największym wygranym zarówno ostatniego festiwalu w Gdyni, jak i rozdania Orłów.

Małgorzata, zdecydowana i skupiona na karierze, oraz jej spontaniczna siostra Łucja, odnajdująca się w roli matki, wyruszają w życiowo najważniejszą podróż. Małgorzata, będąca w terminalnej fazie choroby, jedzie do kliniki w Szwajcarii, aby odejść na własnych warunkach, podczas gdy Łucja ma nadzieję przekonać ją do walki o życie. Ich podróż staje się czasem intensywnych rozmów, emocji i konfrontacji. Równocześnie stawiając pytanie czy siostry mogą znaleźć wspólną drogę i czy to spotkanie nie będzie ich ostatecznym pożegnaniem.

Wracający po dłuższej przerwie na wielki ekran Sławomir Fabicki wykorzystuje formułę kina drogi, by opowiedzieć o skomplikowanych siostrzanych relacjach, różnych obliczach kobiecości i temacie zwykle pomijanym przez rodzimych twórców, jakim jest eutanazja. Niewątpliwą siłą rozpisanego na dwa głosy, przejmującego "Lęku" są wybitne aktorskie kreacje Magdaleny Cieleckiej i Marty Nieradkiewicz.