Zafón urodził się 25 września 1964 r. w Barcelonie. Z wykształcenia był dziennikarzem. Początkowo pracował w marketingu. „Świat reklamy to była moja pierwsza praca. Miałem 19 lat, zaczynałem od wymyślania haseł, a skończyłem jako dyrektor kreatywny” – mówił hiszpańskim dziennikarzom podczas targów książki w Guadalajarze w 2008 r. Dodawał, że jego ulubionymi pisarzami są Dostojewski, Tołstoj i Dickens.
W latach 90. przeprowadził się do Los Angeles, gdzie krótko pisał scenariusze. Jego pierwsze powieści (cykl „Trylogia mgły”) adresowane były przede wszystkim do młodzieży.
Bestsellerowy „Cień wiatru”
Największą popularność przyniosła mu jednak wydana w 2001 r. 500-stronicowa książka „Cień wiatru”, która stała się prawdziwym światowym bestsellerem. Brytyjski tygodnik „The Sunday Times” napisał wręcz: „To jedna z niewielu powieści, które łączą znakomitą fabułę ze wspaniałym stylem”. W 2004 r. nadal była najlepiej sprzedającym się tytułem w Hiszpanii. Jej wydaniu towarzyszyła olbrzymia popularność w Niemczech, Holandii, we Włoszech, Francji, Polsce. Rozeszła się na całym świecie w ok. 15 milionach egzemplarzy i zapoczątkował istną „Zafonmanię”.
Później, w ramach cyklu „Cmentarz zapomnianych książek”, oprócz „Cienia wiatru”, ukazały się także: „Gra anioła”, „Więzień nieba” i „Labirynt duchów”. Zafón to także autor powieści „Marina”.
Labirynt powieści
Literacki świat Zafóna to osoby i wątki, stanowiące fabularne mosty pomiędzy poszczególnymi jego powieściami. Jednak każda z książek przedstawia opowieść zamkniętą w sobie i niezależną. Można czytać je w dowolnej kolejności, można też czytać każdą część osobno. Pozwala to czytelnikowi dostać się do labiryntu historii różnymi drzwiami i znaleźć drogi, które poprowadzą go do serca opowieści.
Wszystkie książki pisarza łączą w sobie zalety kryminału, thrillera, sagi i powieści historycznej w porywającej historii o ludziach, których losy na zawsze splecione są z losami książek. Ich akcja toczy się w burzliwej Barcelonie pierwszej połowy XX wieku.
Powieści Carlosa Ruiza Zafóna zostały przetłumaczone na 40 języków i ukazały się w 45 krajach. Co ciekawe, pomimo licznych propozycji, Zafón nigdy nie zgodził się na ekranizację swoich dzieł. Swoją decyzję argumentował tym, że nie potrzebuje pieniędzy, które by na tym zarobił, oraz tym, że nie wierzy, iż film mógłby być w jakimkolwiek stopniu lepszy od obrazu, jaki czytelnik sam tworzy w swojej głowie, gdy zasiada do czytania jego powieści.
Instahistorie z VIKI GABOR
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
