Wzruszająca ceremonia pogrzebowa w Gdańsku. "Paweł Adamowicz miał gdańskość wpisaną w DNA". Zjechali z całej Polski, by go pożegnać

Na pogrzeb prezydenta przyjechał już dawno nie widziany w jednym miejscu, taki polityczny garnitur. Byli wszyscy dotychczasowi prezydenci RP, łącznie z obecnym - Andrzejem Dudą.

W pierwszej ławie, obok siebie siedzieli prezydenci Lech Wałęsa z żoną Danutą i Aleksander Kwaśniewski z żoną Jolantą. W tej samej ławie zasiedli też przewodniczący Rady Europejskiej Donald Tusk i jego żona Małgorzata.

Tuż za nimi miejsce zajęli byli premierzy ostatnich trzydziestu lat. Zabrakło tylko Włodzimierza Cimoszewicza (który nie mógł przybyć ze względu na chorobę) oraz Beaty Szydło i Jarosława Kaczyńskiego. Był za to obecny premier - Mateusz Morawiecki, który jednak siedział dużo dalej od innych premierów, bo w piątej ławie. Obok niego miejsce zajmował prezydent Duda.

Księga kondolencyjna - zostaw swój wpis!

Żeby złożyć prezydentowi Adamowiczowi hołd i uczestniczyć w jego ostatniej drodze przyjechało wiele osób z Polski. Był m.in. Jurek Owsiak, głęboko zasmucony, ale także wielu polityków - posłów, samorządowców, artystów. Przede wszystkim jednak przyszło wielu gdańszczan. Byli obecni nie tylko w Bazylice ale też tłumnie zebrali się wokół Bazyliki, żeby pożegnać swojego prezydenta, który - jak mówiła Aleksandra Dulkiewicz - miał gdańskość wpisaną w DNA.

Najbardziej bolesne ale i poruszające przemówienie wygłosił ojciec Ludwik Wiśniewski, dominikanin, honorowy obywatel Gdańska i przyjaciel Pawła Adamowicza. Mówił o konieczności skończenia z nienawistnym językiem.

- Jestem przekonany, że Paweł, który jest już u Boga chce abym wypowiedział następujące słowa: - Trzeba skończyć z nienawiścią. Trzeba skończyć z nienawistnym językiem. Trzeba skończyć z pogardą. Trzeba skończyć z bezpodstawnym oskarżaniem innych. Nie będziemy dłużej obojętni na panosząca się truciznę nienawiści na ulicach, w mediach, internecie, w szkołach, parlamencie, a także w kościele.

Po zakończeniu tego przemówienia wszyscy w Bazylice wstali i długo klaskali.

O języku nienawiści wspomniał też w swojej homilii arcybiskup Sławoj Leszek Głódź. Mówił także o swoich kontaktach z prezydentem. Łamiącym się głosem wspominał, jak Paweł Adamowicz cztery lata temu odwiedził go w szpitalu, kiedy poważnie zachorował.

O tym, żeby język nienawiści zniknął, mówiła też żona prezydenta Magdalena Adamowicz.

- Zachęcałeś do czynienia dobra. Wierzę, że to dobro rozleje się dalej na cały świat, że podziały zaczną się zacierać, że skończy się fala nienawiści - przemawiała.

Brat prezydenta Piotr Adamowicz podzielił się osobistą refleksją. - Nie tak dawno, kiedy grupa Wszechpolaków wydała akty politycznych zgonów mojego brata i dziesięciu innych prezydentów miast Polski uznano, że sprawy nie ma. Taki drobny hejt, może happening. Ale chcę wam powiedzieć jedno, że można sobie wyobrazić wiele rzeczy ale tego, że we wtorek odbiorę akt zgonu fizycznego mojego brata nie spodziewałem się.

Prezydent Sopotu Jacek Karnowski, prywatnie przyjaciel Pawła Adamowicza żegnał go m.in. słowami:

- Rozsławiłeś Gdańsk jako miasto wolności i solidarności. I takie miasto otwarte na potrzeby innych, pozbawione uprzedzeń i nienawiści i taką demokratyczną Polskę my prezydenci miast chcemy budować. Polskę o jakiej marzyłeś.

Pięknie wspominała zmarłego tragicznie prezydenta Aleksandra Dulkiewicz komisarz miasta, która zapowiedziała, że testament prezydenta zostanie wypełniony.

Aleksander Hall mówił, że musimy wyciągnąć wnioski z tej okrutnej lekcji, żeby się już nigdy nie powtórzyła.

- Pawła zabiła nienawiść. Jestem pewny, że ta nienawiść nie zwycięży. Zwycięży dobro, któremu służył.

Czarna urna z prochami śp. prezydenta spoczęła w niszy Bazyliki Mariackiej tuż przy wejściu do Izby Rajców. Na koniec uroczystości pogrzebowych Polski Chór Kameralny Schola Cantorum Gedanensis wykonał "Salve Regina", a ostatnim akordem była wersja instrumentalna piosenki "Time To Say Goodbye" w wykonaniu Cappelli Gedanensis.

Potem już ustawiła się długa kolejka do miejsca, w którym stanęła urna...