Bogdan Zając
Urodzony: 1972, Jarosław
Pozycja: środkowy obrońca
Lata w Wiśle: 1995-2002
Mecze/bramki w ekstraklasie: 131/2
Sukcesy: 2-krotny mistrz Polski (1999, 2001), 2-krotny wicemistrz Polski (2000, 2002), zdobywca Pucharu Polski (2002
Reprezentacja: 1998, 1 mecz
Do II-ligowej Wisły przeszedł z III-ligowego Kamaxu Kańczuga. W swoich pierwszych czterech sezonach w krakowskim klubie miał „etat” w wyjściowym składzie; grał równo, solidnie, dobrze się ustawiał, skutecznie zatrzymywał rywali. W 1998 roku w meczu Pucharu UEFA z Parmą najpierw zaliczył samobójcze trafienie, a tuż przed końcem gry (1:2) pokonał słynnego Gianluigiego Buffona.
Michał Wróbel
Urodzony: 1957, Kraków
Pozycja: lewoskrzydłowy
Lata w Wiśle: 1976-1986
Mecze/bramki w ekstraklasie: 209/32
Sukcesy: mistrz Polski (1978), wicemistrz Polski (1981), 2-krotny finalista Pucharu Polski (1979, 1984), ćwierćfinalista Pucharu Europy (1979)
Reprezentacja: 1979, 3 mecze
Słynął z rajdów, podczas których potrafił minąć kilku rywali, zaskakując ich niekonwencjonalnymi zagraniami. Jak sam przyznaje, wykonywał zawody, których nie nauczył się na treningach, ale miał je we krwi. W swym 9. meczu ligowym, z Lechem Poznań (4:1), jako 18-latek, zdobył 3 gole. Słabiej grał głową, ale to nią pokonał m.in. reprezentantów Józefa Młynarczyka i Zygmunta Kalinowskiego.
Maksymilian Koźmin
Urodzony: 1906, Kraków; zmarły: 1983, Kraków
Pozycja: bramkarz
Lata w Wiśle: 1927-1936
Mecze w ekstraklasie: 122
Sukcesy: 2-krotny mistrz Polski (1927, 1928), 3-krotny wicemistrz Polski (1930, 1931, 1936)
Reprezentacja: 1930-1931, 2 mecze
Zapisał się nie tylko w historii Wisły, ale i… sztuki bramkarskiej w naszym kraju. Był bowiem prekursorem nowoczesnej gry golkipera. Nie był przywiązany do linii bramkowej, odważnie wychodził na przedpole i wyłapywał piłkę po wrzutkach i dośrodkowaniach rywali. Często grał widowiskowo, nie schodząc zwykle poniżej przyzwoitego poziomu. Występy w bramce łączył z występami na scenie teatralnej.
Artur Sarnat
Urodzony: 1970, Kraków
Pozycja: bramkarz
Lata w Wiśle: 1993-2001 i 2002-2003
Mecze w ekstraklasie: 169
Sukcesy: 2-krotny mistrz Polski (1999, 2001), 2-krotny wicemistrz Polski (2000, 2002), zdobywca Pucharu Polski (2002), finalista Pucharu Polski (2000)
Reprezentacja: bez gier
Swoimi sukcesami zdecydowanie przebił osiągnięcia ojca Ryszarda, który nie stanął nawet na ligowym podium. Przez wiele lat był niezastąpiony w wiślackiej bramce (167 meczów po 90 minut!). Zachował czyste konto w 94 z 257 rozegranych łącznie spotkań. Świetnie spisywał się w europejskich pucharach, m.in. w meczu III rundy kwalifikacji do Ligi Mistrzów na Camp Nou z Barceloną (0:1) w 2001 roku.
