Wciąż walczymy z uciążliwym i niebezpiecznym azbestem. Eco–Konferencja nam to uświadomiła

- Przesłaniem tej konferencji jest dialog pokoleniowy na temat ekologii. Wyzwanie jest ogromne. Moja firma powstała 20 lat temu właśnie dzięki dialogowi z mieszkańcami gminy Pruszcz, gdzie mieszkam i gdzie jest składowisko odpadów zawierających azbest, dokładnie w Małociechowie, Gdyby nie to, firma by nie powstała – przekonuje Dariusz Orzechowski, prezes ECO-POL, który wespół z Systemem Edukacji Menedżerskiej ZEBRA i przy wsparciu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej zorganizował Eco-Konferencję.

Dodajmy, że składowisko w Małociechowie jest drugim pod względem wielkości w Polsce.

Prezes zaznacza, iż oczywiście wszędzie są osoby przeciwne budowie składowiska odpadów, ale trzeba je przekonywać, rozmawiać. Gdy jest jakiś problem, albo poszerza się wielkość składowiska, wtedy trzeba to konsultować z mieszkańcami.

Nasz rozmówca przypomina, że utylizacja materiałów zawierających azbest zajmie w Polsce jeszcze ok. 60 lat – tak przynajmniej wynika z raportu NIK.

Jego zdaniem trzeba jeszcze zrobić bardzo dużo - mieszkańcy niby mają obowiązek składania oświadczeń na temat posiadanych na swoim terenie materiałów niebezpiecznych, ale prawie nikt tego nie przestrzega. Bywa, że mieszkańcy sami próbują demontować te materiały. Potrzeba jest więc edukacja.

O wadze tego problemu mówiła podczas konferencji Agnieszka Klugiewicz- Jurek, koordynatorka przedsięwzięcia z ramienia ECO-POL.

Azbest, do połowy XX w., był najbardziej trwałym i najlepiej opłacalnym ekonomicznie, izolacyjnym materiałem budowlanym. Dzisiaj już wiadomo, że równolegle stanowił i wciąż stanowi jedno z największych zagrożeń dla ludzkiego zdrowia i dla środowiska – jego włókna zwiększają ryzyko zachorowania na raka płuc.

Azbest zawierają izolacje termiczne, materiały budowlane, panele elewacyjne, wykorzystywany był do wyrobu rur, kotłów, a nawet jako elementy izolacji termicznej w promach kosmicznych. Ale najczęściej wykorzystywany był jako pokrycia dachowe – w postaci falistej płyty i to jest największa bolączka gospodarstw domowych.

Utylizacja azbestu jest trudna i kosztowna – mówiła dalej Agnieszka Klugiewicz- Jurek. W tym procesie konieczne jest utrzymanie bardzo ścisłych norm bezpieczeństwa przez przeszkolonych do tego pracowników.

Gospodarka tym materiałem wymaga więc kompleksowego podejścia. Najpierw trzeba zidentyfikować czy faktycznie mamy do czynienia z wyrobami zawierającymi azbest i robią to pracownicy urzędów gmin. Jeśli są wątpliwości, wtedy najlepiej jest zbadać próbkę w specjalistycznym laboratorium. Ważne są także ocena ryzyka związanego z demontażem, bezpieczne usunięcie (demontaż), transport materiałów owiniętych szczelnie folią i na paletach, a następnie umieszczenie na składowisku odpadów w specjalnych kwaterach. Szczególnie ważny jest monitoring prac w zamkniętych pomieszczeniach.

Wybór technologii usuwania azbestu uzależniony jest od rodzaju materiału oraz od warunków lokalnych. Każdą operację trzeba zgłosić do nadzoru budowlanego, inspektoratu pracy oraz sanepidu.

O problemach z wszelkimi odpadami na terenie swojej gminy i miasta, ale także o zrównoważonym rozwoju, wyzwaniach i możliwościach mówił podczas konferencji m.in. Józef Blank, burmistrz Nowego Miasta Lubawskiego.

Zwrócił uwagę na wiele aspektów problemu, w tym z koniecznością (według unijnych przepisów) odzyskiwania z odpadów komunalnych coraz większych ilości nadających się do ponownego wykorzystania.

Prelegentów było ośmioro, a każdy poruszał różne tematy związane z ekologią. Były też dwa panele dyskusyjne – stricte ekologiczny oraz poświęcony dialogowi i budowaniu komunikacji.

O roli dialogu w budowaniu porozumienia dla zrównoważonego rozwoju mówił w pasjonujący sposób Robert Chojnacki, wiceprezes firmy Zebra Edukacji.

Przedstawił zbiór zasad, które ułatwiają konstruktywną i szanującą różnicę zdań dyskusję. Mówił o radzeniu sobie ze stresem i zmorą współczesnego świata – depresją.