Potem Modzelewski znów zaatakował w Gałkówku. 21-letnią Teresę P. udusił szalikiem. Na przełomie stycznia i lutego 1955 r., zamordował Irenę D. Kolejną ofiarą była 18-letnia Helena W., uczennica jednego z łódzkich techników.

Od tamtych dramatycznych wydarzeń minęło wiele lat, ale są ludzie, którzy dobrze ją pamiętają. Pan Paweł z Gałkówka, mężczyzna po sześćdziesiątce, wie wiele z opowieści swoich rodziców. Zapamiętał moment, gdy Stanisława Modzelewskiego przywieźli na wizję lokalną. Widział „Wampira”. Był zakuty w kajdany. Chronili go milicjanci, bo gdyby nie to, to ludzie by go rozszarpali.

- W tej sprawie zatrzymywano wielu mężczyzn z okolicy - mówił pan Paweł. - Wystarczyło, że szedł samotnie, jakoś podejrzanie się rozglądał. Milicja brała od razu takiego na komisariat. Dostawał „manto” i go wypuszczali, bo nie mieli dowodów.

W Gałkówku, przy ul. Konstrukcyjnej, można zobaczyć stary, pokruszony trochę pomnik poświęcony pamięci jednej z ofiar „Wampira z Gałkówka”, 24-letniej Irenie D. Ale to nie ją pierwszą zamordował. Pierwszą jego ofiarą była 67-letnia Józefa P. Zaatakował ją w gałkowskim lesie i udusił. Kolejnej zbrodni dokonał zaraz po świętach Bożego Narodzenia w 1952 r. To jedno z dwóch zabójstw Modzelewskiego, których nie dokonał w okolicy Gałkówka. Przed sądem zeznawał, że pojechał tramwajem w okolice Tuszyna. Wysiadł we wsi Modlica. Ruszył leśnym duktem w kierunku Rydzynek. Tam spotkał 32-letnią Marię K. Pochodziła z Rydzynek. W tej niedużej, dziś letniskowej wiosce, mieszkali jej rodzice. Spędzała z nimi święta. Ale zachorowały jej kilkuletnie dzieci. Poszła więc przez las do tramwaju, by pojechać do miasta i kupić im leki. Już nie wróciła. Zaniepokojona rodzina zaczęła poszukiwania. Zawiadomiła milicję. Ciało Marii znaleziono po trzech dniach.