W Gdańskim Teatrze Szekspirowskim obejrzeć można wystawę „Beksiński Nieznany" [wideo, zdjęcia]

Do tej pory wystawa, której organizatorem jest Fundacja „Beksiński”, gościła m.in. w Krakowie, Tarnowie, Kielcach, Rzeszowie, Toruniu i w Warszawie.

- Gdziekolwiek byliśmy, zawsze towarzyszyli nam widzowie i tutaj jest tak samo - powiedział na wernisażu prezes Fundacji Janusz Barycki. - Jeżeli chodzi o samą wystawę, którą mamy przyjemność Państwu zaprezentować to ogranicza się do fotografii. Tu jest prawie 90 prac artysty. Sa też fotomontaże komputerowe, ponieważ Beksiński, kupując sobie komputer w latach 90., stwierdził, że może jeszcze spróbuje z fotografią podziałać i mamy tu tego przykłady. To nie tylko jego próby pracy na komputerze z fotografią, ale także - prace z ostatniego etapu z lat 2000 - 2005, kiedy już w zaawansowany sposób robi fotomontaże.

- Wystawa obejmuje kilka przestrzeni - dodaje Magdalena Hajdysz z Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego. - Oprócz sali ze zdjęciami, można zobaczyć szeroki przegląd twórczości Beksińskiego oraz filmy, których projekcja trwa do 5 godzin. Na zainteresowanych twórczością Beksińskiego czekają też pokazy wirtualnej rzeczywistości - przygotowaliśmy 6 stanowisk. Każdy taki pokaz, z możliwością wejścia w głąb obrazu Zdzisława Beksińskiego trwa ok. 6 minut.

RECENZJA red.HENRYKA TRONOWICZA
Ogromnym zaskoczeniem w polskiej kulturze jest rozwijająca się wielostronnie sława Zdzisława Beksińskiego, artysty malarza, który w roku 2005 został podstępnie pozbawiony życia w mieszkaniu na warszaw jego własnym warszawskim mieszkaniu na Służewie nad Dolinką.
Życie i twórczość Beksińskiego stała się najpierw tematem obszernej biografii opracowanej przez Magdalenę Grzebałkowską. Dwa lata temu powstał film fabularny „Ostatnia Rodzina” w reżyserii Jana P. Matuszyńskiego. A w tej chwili na ekranach wyświetlany jest unikatowy dokument montażowy „Beksińscy. Album wideofoniczny” Marcina Borchardta.
Wczoraj, w salach gdańskiego Teatru Szekspirowskiego odbył się wernisaż wystawy „Beksiński Nieznany”. W ekspozycji znalazło się ponad 100 prac malarza. Fotografie, fotomontaże i grafiki komputerowe, filmowe nagrania wypowiedzi Beksińskiego. Urządzono też pokazy z wykorzystaniem technologii VR - Virtual Reality (wirtualnej rzeczywistości), która pozwala „wniknąć” w świat stworzony w oparciu o niezwykłą wyobraźnię artysty.
Gdańska wystawa rzuca nowe światło na postać wybitnego twórcy i jest doskonałym spoiwem jego dorobku artystycznego. Twórczość Zdzisława Beksińskiego kojarzona bywa głównie z obrazami pierwszego okresu fantastycznego oraz późnej fazy warszawskiej. W fazie początkowej swego malarstwa Beksiński hołdował mistycyzmowi wschodniemu, w jego obrazach dominowały tajemnicze symbole.
Wystawa w Teatrze Szekspirowskim ukazuje sylwetkę utalentowanego malarza od wczesnego dzieciństwa. Beksiński zaczynał swoje poszukiwania w sztuce od fotografii. Na wydanym z okazji wystawy plakacie wykorzystano zdjęcie Beksińskiego, któremu on sam nadał nazwę „Antyfotografia”. Warto tu dodać, że Beksiński niechętnie swoje prace opatrywał nazwami. Twierdził, że nie chce publiczności narzucać kierunku interpretacji. Do wyjątków więc należą obrazy zatytułowane na przykład „Kołysanka”, czy „Głód”.
Poszukiwania własnych form wyrazu artystycznego przechodziły u Beksińskiego interesujące ewolucje. Po ukończeniu w studiów na wydziale architektury w Politechnice Krakowskiej, przez pewien czas pracował jako projektant m.in. w fabryce samochodów San w rodzinnym Sanoku. Szybko jednak zajął się profesjonalnie fotografią. Równocześnie rozwijał zainteresowania rysunkiem, oprócz erotyków tworzył w tamtym czasie czasie pierwsze reliefy, rzeźby, monotypie i heliotypie. Pisał także teksty literackie.
W latach 60. w poszukiwaniach artysty pojawiały się coraz częściej formy i figury abstrakcyjne. Już wtedy pojawili się zarówno zagorzali zwolennicy jego wizji malarskich, jak i żażarci krytycy. Po roku 1970 uprawiał kategorię opisywizyjną jako wizyjną iluzyjność. Odnoszone wówczas sukcesy artystyczne w istotnej mierze poprawiły sytuację materialną Beksińskiego, pozwalając mu żyć wyłącznie z samej twórczości.
Twórca na swej drodze poszukiwań nowych form artystycznych bez przerwy obserwował dynamiczną ewolucję w dziedzinie aparatury elektronicznej. W roku 1997 kupił do swojej pracowni komputer i rozpoczął eksperymentowanie w obszarze fotomontażu i grafiki komputerowej.
Uczestnicy wczorajszego wernisażu mogli wysłuchać wykładu Ewy Baryckiej z Fundacji „Beksiński”. Prelegantka w skondensowanym wykładzie (ilustrowanym na ekranie reprodukcjami dzieł artysty) dokonała zarysu biografii i drogi twórczej wybitnego artysty.
Korzystając z okazji pragnę dołączyć tu słówko o moim zetknięciu się z dziełami Zdzisława Beksińskiego w latach 70-tych. Publikowałem wówczas w tygodniku „Literatura” recenzje filmowe i niejednokrotnie redakcja czaspisma zamieszczała obok moich tekstów reprodukcje bulwersujących w tamtych latach niepokojących obrazów Beksińskiego, pełnych katastroficznej grozy.
Uzupełnieniem czynnej od dzisiaj wystawy będzie wykład multimedialny, zapowiedziany przez Gdański Teatr Szekspirowski na dzień 20 stycznia. Wystawa będzie czynna do 4 lutego.

Luksusowa rezydencja Kulczyka na sprzedaż

Masz kota lub psa? Uważaj na trujące rośliny w domu!

Orkan Grzegorz odkrył bunkry na Helu

Nauczyciel płakał, jak poprawiał: Najlepsze teksty uczniów i nauczycieli

Najgroźniejsi przestępcy poszukiwani na Pomorzu

Kobiety poszukiwane przez pomorską policję