18+

Treść tylko dla pełnoletnich

Kolejna strona może zawierać treści nieodpowiednie dla osób niepełnoletnich. Jeśli chcesz do niej dotrzeć, wybierz niżej odpowiedni przycisk!

"Смачного!". Rewolucja na Ukrainie ma smak gorącej herbaty [ZDJĘCIA, RELACJA Z KIJOWA]

Marek Majewski
Marek Majewski
Nie da się w pełni zrozumieć sensu ukraińskiej rewolucji, obserwując ją jedynie za pośrednictwem internetu i telewizji. Bo kijowski Majdan to dziś miejsce, w którym zwyczajna ludzka życzliwość dominuje nad politycznymi dyskusjami.

Piątek, 20 grudnia, godz. 14 z minutami. Rozmawiamy z jednym z uczestników antyrządowych protestów na Majdanie. Pytanie o barykady: czy można dostać się na górę? Mężczyzna, który trzyma wartę, nie jest tym pomysłem zachwycony. Odsyła nas do wyższej instancji. Tu już nie ma żadnych wątpliwości. - Dziennikarze! Z Polski! Wpuścić koniecznie - wyrokuje, dając najwyraźniej do zrozumienia strażnikowi, że nieufność wobec gości z sąsiedniego kraju była niepotrzebna.

Wspinamy się na barykadę. Rzut oka na Majdan. Kilkutysięczne miasto w mieście. Wyraźnie już odseparowane od reszty Kijowa, otoczone barykadami, coraz lepiej zorganizowane. Jego zasięg terytorialny wyznaczają dwa charakterystyczne miejsca na placu. Z jednej strony Beherynia, słowiańskie bóstwo, symbol niepodległej Ukrainy, spoglądająca na świat ze swojej kolumny. Z drugiej strony... McDonald's, restauracja będąca dziś chyba idealnym symbolem Zachodu. A pośrodku jest Majdan.

Protestujący najgorsze chwile mają już za sobą. Przetrwali brutalne ataki milicji, odparli szturm na ratusz, umocnili się. Co jakiś czas pojawiają się pogłoski o kolejnych agresywnych posunięciach władz. Zwykle na pogłoskach się kończy. Dziś mówi się tu o "tituszkach", opłacanych przez władzę chuliganach, którzy w sobotę przed południem mają rozpocząć demontaż barykad. Nic takiego nie nastąpi. Nota bene, barykady - przynajmniej niektóre - sprawiają już wrażenie całkiem solidnych. Usunięcie ich wcale proste nie będzie. Tak, jak nie będzie proste usunięcie ludzi. Są zdeterminowani, by na placu zostać do ostatecznego zwycięstwa. Nawet jeśli miałoby ono nastąpić dopiero podczas wyborów prezydenckich w lutym 2015 roku.

Odsunąć prezydenta Wiktora Janukowycza od władzy albo po prostu - posługując się wiecową retoryką - "precz z bandą" - co do tego mieszkańcy miasteczka są zgodni. Kto będzie rządził później, w tej chwili ma znaczenie drugorzędne. Batkiwszczyna, Swoboda i UDAR pracują ciężko, by rewolucyjny potencjał wykorzystać w przyszłości w swoich politycznych rozgrywkach. Ale demonstranci, pytani o partyjne afiliacje, najczęściej odpowiadają jednak: "jestem apolityczny", "bezpartyjna". I tłumaczą, że nie zjawili się tu za sprawą liderów opozycyjnych ugrupowań. - Do kogo jest mi najbliżej? Do wszystkich! Zagłosuję na tego, kto poprowadzi Majdan do zwycięstwa. Czy będzie to Kliczko, Jaceniuk, czy Tiahnybok, nie jest ważne - ucina Jurij, związkowiec ze Lwowa. O frakcyjnych przepychankach rozmawiać nie chce, zamiast tego opowiada mi o współpracy z polska "Solidarnością" i mieszkającej we Wrocławiu rodzinie.

Bo na Majdanie - wbrew pozorom - to nie polityka odgrywa dziś główną rolę. Unia Europejska jest pretekstem. Owszem, Ukraińcy spoglądają na Zachód z pewną nadzieją, w stowarzyszeniu z Europą dostrzegając szanse na rozwiązanie problemów z korupcją, bezrobociem, rozwój infrastruktury. Ale dalecy są od naiwnego przekonania, że nowy Wielki Brat zrobi porządek w ich kraju. Wystarczy, by nie oddawał Ukrainy w ręce Wielkiego Brata ze Wschodu...

Ta rewolucja nie miałaby szansy przetrwać, gdyby jej spoiwem była jedynie walka o realizację europejskich ambicji Ukrainy. Paliwa, by zabijać się za Brukselę, nie wystarczyłoby na długo. Wiktor Janukowycz jest przecież demokratycznie wybranym prezydentem, Partia Regionów tryumfowała w wyborach do parlamentu, decyzja ws. integracji z UE może się części społeczeństwa nie podobać, ale trudno podważać jej legalność. Tak było do czasu, gdy władze Ukrainy postanowiły nadać protestom nowy impet. Pacyfikacja Majdanu odstraszyła nielicznych, a wielu innych przekonała, że Janukowycz i jego ekipa stracili mandat do rządzenia krajem.

Ukraińcy podkreślają, że to oni wciąż mają energię i determinację, by zbuntować się przeciwko opresyjnemu systemowi. Chętnie stawiają się w opozycji do Białorusinów. - Łukaszenka rządzi bez żadnych ograniczeń, społeczeństwo nie jest w stanie mu się sprzeciwić. A my już kolejny raz wychodzimy na ulice. I łatwo nie odpuścimy - mówią.

Na Majdan przyjechałem mocno sceptyczny co do szans na doprowadzenie przez opozycję sprawy do szczęśliwego finału. Pat będzie trwał, utrzymanie miasteczka do 2015 roku wciąż wydaje się mało realne. Ale ludziom, którzy tu są, na pewno determinacji nie zabraknie. W niedzielę znów na placu zgromadziło się klikadziesiąt tysięcy. Będą tu przychodzić. Nie wystraszą się zimna. Nie złamią ich kolejne ataki Berkutu. Dopóki Majdanem nie zawładnie wielka polityka, a spoiwem rewolucji pozostanie solidarność i poczucie wspólnoty. Gesty, z pozoru błahe i nieistotne zdarzenia, znaczą tu teraz więcej niż wzniosłe plany i strategie. Nierówna walka z wiatrem o uratowanie prowizorycznego namiotu. Wspólne śpiewanie kolęd. Wieczory przy palenisku. Uśmiech i wdzięk wolontariuszek, które wydają gorącą herbatę, obdarowując na dodatek każdego uroczym ukraińskim "smachnoho!". Wszechobecna życzliwość i serdeczność. To są obrazy i smaki rewolucji, które się zapamiętuje.

Źródło: x-news/RTL DE TV

A Antymajdan? Krótki spacer po parku Maryńskim sprawia raczej przygnębiające wrażenie. W oczy rzucają się milicjanci, którzy snują się pustymi uliczkami w czteroosobowych grupach. Ich liczba kontrastuje z liczbą uczestników protestów. Bo choć namiotów nie zauważyć się nie da, to nie sposób jednoznacznie orzec, czy mieszkają w nich zwolennicy prezydenta Janukowycza. Być może to wcale nie miasto wymarłe, lecz zmęczone nieustannym czuwaniem, w niedzielę przed południem wciąż odsypiające dyskusje o przyszłości Ukrainy. Być może.

Gwoli sprawiedliwości zaznaczyć trzeba, że nie wszyscy śpią o tej porze. Tłum gęstnieje w okolicach budynku Rady Najwyższej, tu rzeczywiście spotkać można kilkusetosobową grupę zwolenników Janukowycza. Trwa wiec. "Faszyści", "ekstremiści", "naziści" - usłyszeć można ze sceny w odniesieniu do ludzi protestujących na Majdanie. Terminologia zaproponowana przez premiera Mykołę Azarowa najwyraźniej znalazła uznanie wśród zwolenników Partii Regionów.

Uczestnicy Antymajdanu otrzymują ponoć ok. 200-300 hrywien dziennie. Poglądów politycznych - całkowicie innych od tych prezentowanych na Majdanie - odmówić im nie sposób, choć oni sami zazwyczaj wprost przyznają, że do Kijowa przyjechali, by zdobyć dodatkowe pieniądze na święta. Najlepszą puentę napisało zresztą samo życie. W niedzielę wieczorem podjęto decyzję o wstrzymaniu demonstracji w parku Maryńskim. Ludzie manifestujący dotychczas swojej poparcie dla prezydenta protestu jednak nie zakończyli. Zmienili cel. Udali się przed biuro Partii Regionów, by tam... głośno domagać się zapłaty za swoje zaangażowanie.

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Powrót reprezentacji z Walii. Okęcie i kibice

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na i.pl Portal i.pl