RKO u dzieci i niemowląt: ile wdechów i ucisków należy wykonać? Poznaj podstawowe wytyczne przeprowadzania resuscytacji u dziecka!

RKO u dzieci rozpoczyna się od podstawowej czynności – czyli rozpoznania zatrzymania krążenia. W tym celu należy sprawdzić reakcję dziecka na potrząsanie, ból, obecność oddechu, stan pracy serca, a także inne oznaki życiowe.
Kolejność postępowania powinna przebiegać według poniższej listy:

1. Ocena drożności dróg oddechowych.
2. Usunięcie z dróg oddechowych (jama ustna, gardło, krtań) przeszkód.
3. Diagnoza obecności oddechu.
4. Wykonanie pięciu wstępnych oddechów ratowniczych.
5. Diagnoza pracy układu krążenia.
6. Rozpoczęcie wykonywania ucisków klatki piersiowej.

Rozpoznanie obecności oddechu u dziecka przebiega podobnie jak w przypadku osoby dorosłej. Należy w tym celu pochylić twarz nad ustami i nosem dziecka, starając się odczuć obecność oddechu. Jednocześnie obserwujemy ruchy klatki piersiowej.

Dodatkowym symptomem oddychania są szmery wydobywające się z dróg oddechowych. Stosowana na tym etapie diagnoza nosi nazwę: patrz-słuchaj-wyczuj. Warto podkreślić, że jeśli oddechy dziecka są nieregularne i przypominają łapanie powietrza – mogą to być oddechy agonalne, świadczące o zagrożeniu życia.

Diagnozowanie obecności oddechu nie powinno trwać dłużej niż dziesięć sekund.

Po jego zakończeniu udrażniamy układ oddechowy – sprawdzając, czy w ustach, gardle lub krtani nie znajdują się ciała obce, uniemożliwiające prawidłowe oddychanie. Następnie wykonujemy pięć wstępnych oddechów. Jeśli w ich wyniku nie pojawią się oznaki życia – takie jak kaszel lub odruch wymiotny – przystępujemy do oceny pracy układu krążenia.

W tym celu sprawdzamy tętno na jednej z dużych tętnic.

• W przypadku niemowląt (do czwartego tygodnia życia) badanie wykonujemy na tętnicy ramiennej, znajdującej się na wewnętrznej stronie ramienia, w połowie jego długości.
• W przypadku dzieci starszych – badamy tętnicę szyjną.

Gdy stwierdzamy brak pracy serca lub pracuje ono wolno (poniżej 60 uderzeń na minutę) – rozpoczynamy wykonywanie ucisków klatki piersiowej.

W czasie przeprowadzania RKO dziecko powinno znajdować się na twardej, równej powierzchni. Klatkę piersiową należy uciskać w połowie wysokości mostka.

Należy wykonywać od 100 do 120 ucisków na minutę (jeden-dwa uciski na sekundę), stymulując w ten sposób pracę płuc. Uciski powinny być regularne, a ich głębokość zależy od wielkości organizmu dziecka.

Najczęściej wykonuje się je na głębokość 1/3 klatki piersiowej.

• W przypadku niemowląt – będzie to głębokość około 4 centymetrów.
• W przypadku dzieci starszych[/b] – 5 centymetrów.

U dzieci poniżej pierwszej roku życia uciski wykonujemy jedną dłonią (jednym lub dwoma placami), drugą podtrzymując głowę w pozycji ułatwiającej oddychanie. U dzieci starszych – uciskamy mostek oboma dłońmi, splatając palce i utrzymując wyprostowane stawy łokciowe.

Po każdych 15 wykonanych uciskach należy wykonać dwa oddechy zastępcze. W tym celu wdmuchujemy powietrze w usta dziecka przez około 1 sekundę, obserwując ruch klatki piersiowej.

Pierwsza pomoc: Jak udzielić pierwszej pomocy?