Renault Clio 1.0 TCe LPG 100 KM. Walory praktyczne i ergonomia

Deska rozdzielcza, konsola centralna, etc.

W samochodzie miejskim spędzamy bardzo dużo czasu. Dojazdy do pracy, na zakupy, odwożenie dzieci do szkoły etc. Czasami ten czas płynie wolno, szczególnie, gdy stoimy w korku, innym razem ucieka zbyt szybko, gdy jesteśmy gdzieś spóźnieni. W obu przypadkach praktyczne dodatki, przydatne rozwiązania czy zwykłe, pomysłowe drobiazgi potrafią ułatwić życie.
Zacznijmy od miejsca, gdzie kierowca spędza najwięcej czasu, czyli kokpitu. Ten jest rozplanowany bardzo pomysłowo i ergonomicznie. Ekran co prawda mocno wystaje ponad obrys deski rozdzielczej, ale nie przeszkadza podczas jazdy, jest czytelny i jasny. Szkoda, że Renault nie postanowiło zastosować nowego systemu Google Automotive, który jest obecny m.in. w Megane E-Tech, Australu i nowym Espace, ale jeśli ktoś chce korzystać ze smartfona i Androida Auto, nie jest to duża wada. Poza tym na tunelu środkowym znajdziemy wnękę na smartfona z ładowarką indukcyjną oraz dwoma portami USB – to chyba najbardziej optymalne umieszczenie takiego schowka. Smartfon jest zawsze pod ręką i wystarczy rzut oka na ekran, aby sprawdzić kto dzwoni. Co prawda największe smartfony w grubszych etui mogą mieć problem ze zmieszczeniem się w pole ładowarki indukcyjnej, ale w większości przypadków nie ma z tym problemu.

Tuż za wyniesioną wyspą z lewarkiem zmiany biegów jest przełącznik elektrycznego hamulca postojowego z przyciskiem do aktywacji funkcji Auto Hold – bardzo przydatnej w mieście. Obok jest specjalne wycięcie, w które idealnie mieści się specyficzna karta-kluczyk. Trochę szkoda, że owa karta jest w tym miejscu umieszczona dość luźno, choć nie zdarzyło mi się, aby wypadła podczas hamowania czy jazdy po nierównościach. Zaraz obok są uchwyty na kubki chowane pod roletką. Moim zdaniem to świetne i estetycznie wyglądające rozwiązanie. Gdy uchwyty nie są używane, można je zakryć, aby nie zbierały kurzu i paprochów. Możemy również pod roletką schować jakieś drobiazgi i ukryć je przed wzrokiem wścibskich przechodniów, gdy opuszczamy auto. Warto również wspomnieć o pojemnych schowku pod podłokietnikiem (regulowanym wzdłużnie).

W testowanym wariancie do dyspozycji miałem również zestaw kamer 360 stopni, co jest w ty segmencie wciąż rzadko spotykanym gadżetem. Oczywiście w samochodzie o takich gabarytach wystarczą czujniki parkowania, ale widok z kamer jest naprawdę bardzo przydatny podczas manewrowania po miejskich, zazwyczaj zatłoczonych parkingach. Wciskanie się pomiędzy nieprawidłowo zaparkowane auta, unikanie kamiennych słupków, wysokich krawężników – czasami czujniki sobie z tym po prostu nie radzą. Aby wywołać widok z kamer wystarczy włączyć wsteczny bieg, a przy niższych prędkościach możemy skorzystać z dedykowanego przycisku na konsoli środkowej. Warto również w takim aucie zainwestować w pakiet zimowy, który w przypadku Clio obejmuje m.in. podgrzewane fotele oraz kierownicę. Każdy, kto posiada te dodatki docenia je zimą, gdy z samego rana po zgarnięciu zalegającego śniegu z auta wsiadamy do zimnego wnętrza. Wystarczy kilka chwil, aby na dłoniach, plecach i pośladkach poczuć przyjemne ciepło.

Fotele, mocowania IsoFix, etc.

Kolejnym elementem, który zasługuje na pochwałę są regulowane pasy bezpieczeństwa. Nie jest to również niezbędny dodatek, ale miło, że producent zawarł go w aucie z tego segmentu. Jeśli auto dzielimy z innymi kierowcami i każdy z nich ma nieco inny wzrost, regulacja wysokości pasa bezpieczeństwa to ogromna zaleta. Docenić warto także fotele, które mają wystarczający zakres regulacji, dość długie siedzisko, niezłe podparcie boczne, choć nieco bardziej wymagającym może brakować lepszego podparcia lędźwiowego i szerszego zakresu regulacji zagłówka.

Co innego na kanapie z tyłu – zakres regulacji zagłówków na skrajnych miejscach jest imponujący. Sięgają one niemal sufitu, co akurat wskazuje na pewną wadę tj. stosunkowo niewiele miejsca nad głową. Oczywiście osoby o wzroście do 180 centymetrów nie będą narzekały na miejsce, ale wyżsi pasażerowie będą mieli już dość ciasno zarówno nad głową, jak i na nogi. Trzeci pasażer w środku wytrzyma podczas krótkiej podróży, ale daleki przejazd będzie wymagał częstszych postojów.

Są oczywiście mocowania IsoFix i rodzice z pewnością docenią rewelacyjny dostęp. Zamiast szukania zaczepów pomiędzy siedziskiem i oparciem, podnosimy zaślepkę (na zawiasach zamiast luzem – kolejna zaleta) i wkładamy uchwyty fotelika w szerokie otwory. Szkoda, że niektórzy producenci traktują ten niezwykle ważny - z punktu widzenia rodzin - element po macoszemu. Kolejnym bardzo przydatnym, choć niemal niezauważalnym elementem jest niewielka prowadnica na pas bezpieczeństwa tuż przy przycisku do składania oparć kanapy. Pozwala ona utrzymać pas na oparciu fotela. Zazwyczaj po złożeniu oparcia pas zsuwa się na bok, a następnie blokuje pod oparciem, gdy chcemy je przywrócić do pozycji pionowej. Drobiazg, a czasami oszczędzi czas i sporo nerwów.

Bagażnik, regulowana podłoga, etc.

Bagażnik Renault Clio ma pojemność 391 litrów, a po złożeniu oparć przestrzeń rośnie do 1069 litrów. Co ciekawe, zastosowanie butli LPG praktycznie nie wpłynęło na funkcjonalność i przestrzeń bagażową, bowiem zbiornik został zamontowany „w kole”. Fakt, musiano z oczywistych względów zrezygnować z koła dojazdowego/zapasowego, ale w wielu nowych autach tak jest (w tym miejscu montowane są np. elementy systemu audio) i tę rolę częściowo przejmują awaryjne zestawy naprawcze. Oczywiście przezorny zawsze może ze sobą zabrać koło dojazdowe, choć w aucie miejskim nie jest to chyba konieczne.
Bagażnik wydaje się bardzo praktyczny i funkcjonalny. Posiada dwa haczyki do powieszenia toreb z zakupami (wyprofilowane z boczków bagażnika), są również „uszy” do zaczepienia siatki lub gumowych pasów stabilizujących bagaż. Jest również oświetlenie i sztywna półka pod szybą bagażnika z możliwością wypięcia z zatrzasków. Ogromną zaletą jest jednak regulowana w dwóch poziomach podłoga. Na poziomie wyższym tworzy ona wraz ze złożonymi oparciami kanapy niemal płaską przestrzeń bagażową, kryjąc pod sobą sporo miejsca na płaskie bagaże. Co ciekawe, konstrukcja podłogi jest sztywna i solidna. Nawet wkładka dolna, która kryje koło zapasowe jest dość solidna i sztywna. Podłogę możemy opuścić, by włożyć do bagażnika nieco wyższe bagaże (wtedy powierzchnia po złożeniu oparć nie jest równa), a w razie potrzeby nawet pochylić i umocować w wyprofilowanych prowadnicach.