Przedsiębiorco, masz nieruchomość? Mogłeś płacić zbyt wysoki podatek. Ważne wyroki TK i NSA

Przedsiębiorcy kontra niesprawiedliwy podatek od nieruchomości

Wyrok TK, który zapadł w lutym 2021 r., dał przedsiębiorcom większe szanse w walce o swoje prawa. Chodziło o niesprawiedliwe zdaniem wielu przepisy ustawy o podatkach, które głosiły, że przedsiębiorca musi płacić wyższy podatek od każdej posiadanej nieruchomości, bo wszystkie są traktowane tak, jakby służyły do prowadzenia działalności gospodarczej. W rezultacie podatnik płaci więcej nawet za m.in. prywatny dom jednorodzinny czy działkę letniskową, które z prowadzoną działalnością nie mają nic wspólnego. Trybunał uznał te przepisy za niezgodne z konstytucją.

– Zastosowanie wyższej stawki podatkowej (...) wyłącznie na podstawie kryterium posiadania danej nieruchomości przez przedsiębiorcę (...) stanowi nieproporcjonalną ingerencję w prawo do własności tych podmiotów – czytamy w uzasadnieniu wyroku na stronie trybunal.gov.pl.

NSA: nie każdy przedsiębiorca zapłaci niższy podatek

Dalsze istotne szczegóły w sprawie problematycznych przepisów podał Naczelny Sąd Administracyjny. Jak opisuje „Rzeczpospolita”, wyroki TK i NSA dają przedsiębiorcom możliwość wniesienia skargi o wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego, jeśli zdaniem płatnika zmuszono go do zapłaty zbyt wysokiego podatku. Nie każdy będzie miał jednak taką możliwość. Sytuacja w skrócie wygląda następująco:

jeśli jedyną formą aktywności podatnika jest prowadzona działalność gospodarcza, to nadal musi on płacić wyższy podatek od wszystkich posiadanych nieruchomości – nawet tych niezwiązanych z działalnością,
jeśli podatnik funkcjonuje dla urzędu podwójnie, czyli np. posiada część nieruchomości prywatnie (majątek osobisty), a część w ramach działalności gospodarczej, to wyrok TK ma zastosowanie i wyższy podatek powinien być naliczany tylko od niektórych nieruchomości.

NSA objaśnia pierwszy z tych przypadków, podając przykład przedsiębiorcy, który prywatną nieruchomość wpisał do ewidencji środków trwałych i korzystał z amortyzacji podatkowej. W ten sposób sam podatnik uczynił tę nieruchomość częścią przedsiębiorstwa, a więc powinien od niej zapłacić wyższy podatek.