Magle korbowe:
Magiel służył do prasowania bielizny, pościeli i ręczników. Proces „maglowania” wygładzał zagniecenia i uelastyczniał, zmiękczał powierzchnię płótna. Poruszany był ręcznie za pomocą korby, która przez przekładnie zębatą obracała drewniane wałki. Model „Piast” został wyprodukowany przed wojną w legnickiej fabryce, należącej do niemieckiego fabrykanta.
Pralka elektryczna:
Szczyt popularności „Frani”, elektrycznej pralki wirnikowej, przypadł na lata 80. XX wieku. Pierwsze serie pralek miały wirnik zamontowany na ściance pralki, oś silnika i wirnika wychodziły poza obudowę. W niektórych woda mogła być podgrzewana wewnątrz, inne wymagały napełniania wodą ciepłą, część posiadała wyżymaczkę. Czasem używano ją też np. do płukania warzyw, wyrobu wafli itp.
Środki piorące:
Początkowo wykorzystywano czyszczące właściwości roślin, jak np. mydlica lekarska czy połonicznik gładki, później używany do prania był ług, czyli popiół z drzew liściastych, który w gorącej wodzie rozpuszczał bród. W latach 30. XX wieku na polskiej wsi popularne stało się szare mydło, początkowo jako środek piorący, później stosowane także do celów higieny osobistej.
Proszki „IXI", mydła „Zefir" i pralki „Frania". Czym praliśmy w dawnych czasach?
