Zanim pielgrzymi ruszyli do Zwierek wcześniej był molebień w cerkwi św. pror. Eliasza na Dojlidach. Prawosławni pątnicy pozdrawiając się słowami "Chrystus zmartwychwstał" ruszyli w kierunku monasteru.
Tam jeszcze dziś o godz. 17 czeka ich całonocne czuwanie (wsienoszcznoje bdienije) oraz o godz. 22 akafist i molebień do św. męczennika Gabriela.
Główne uroczystości rozpoczną się 3 maja o godz. 5 rano czasami i świętą liturgią, a główna liturgia rozpocznie się o godz. 10.
Święty Męczennik Gabriel jest patronem dzieci i młodzieży. Stąd zwykle w pielgrzymce idzie bardzo dużo młodych ludzi i rodzin z dziećmi.
Św. Męczennik Młodzieniec Gabriel urodził się 22 marca 1684 r. w Zwierkach, wsi położonej niedaleko Zabłudowa. Pochodził z pobożnej prawosławnej rodziny. Jego rodzice, Piotr i Anastazja Gowdel, zachowali wiarę swych przodków w trudnym dla prawosławnych okresie, kiedy unia stawała się dominującą religią na tych terenach. Jako dziecko Gabriel wyróżniał się wśród innych niezwykłymi, jak na Jego wiek cechami. Skłaniał się bardziej ku modlitwie i odosobnieniu niż dziecięcym zabawom.
Dnia 11 kwietnia 1690 r. rodzinę Gowdelów spotkało wielkie nieszczęście. Sześcioletni Gabriel padł ofiarą mordu. Winowajca, pragnąc ukryć swoje przestępstwo wywiózł potajemnie ciało Męczennika i porzucił je na łące na skraju lasu, niedaleko wsi Zwierki. Po dziewięciu dniach znaleziono nie rozkładające się ciało otoczone sforą psów, które pilnie strzegły je przed gromadzącym się ptactwem. Zwłoki chłopczyka odniesiono rodzicom. Ciało umęczonego oddane zostało ziemi nieopodal wiejskiej cerkwi. W tym miejscu przebywało ono około 30 lat.
W 1720 r. w okresie epidemii w okolicach miejsca spoczynku ciała Św. Gabriela często chowano zmarłe dzieci, czcząc w ten sposób Jego męczeńską śmierć i czując niezwykłą łaskę płynącą z tego miejsca. Podczas jednego z takich pogrzebów naruszono grób Umęczonego i odkopano ciało, które jak się okazało, mimo długiego okresu nie uległo rozkładowi. Z wydarzeniem tym łączy się wiele uzdrowień i ustanie epidemii. Ciało przeniesiono w uroczystej procesji do cerkwi w Zwierkach i umieszczono w krypcie, w podziemiach świątyni. W 1746 roku w wyniku pożaru cerkiew doszczętnie spłonęła, jednak ciało Św. Gabriela ocalało. Częściowo spalona rączka cudownie zagoiła się i pokryła skórą. Po pożarze relikwie świętego przeniesione zostały do Zabłudowa.
W 1755 r. relikwie przeniesiono do Monasteru Św. Trójcy w Słucku. Dopiero tuż przed I wojną światową relikwie wróciły w strony rodzinne - do katedry Św. Mikołaja w Białymstoku, skąd przeniesiono je później do Monasteru w Supraślu. Po wybuchu I wojny światowej w ramach ewakuacji relikwie ponownie wywieziono do Słucka. Po likwidacji Monasteru Św. Trójcy w Słucku przez władze bolszewickie, relikwie zostały przeniesione do Mińska, a w 1944 r, do Grodna. Tu spoczywały aż do roku 1992.
W dniach 21-22 września 1992 r. z błogosławieństwa JE Najprzewielebniejszego Arcybiskupa Białostockiego i Gdańskiego Sawy oraz JE Najprzewielebniejszego Arcybiskupa Grodzieńskiego i Wołkowyckiego Walentyna, relikwie Świętego Gabriela zostały uroczyście przeniesione z Grodna do soboru Św. Mikołaja w Białymstoku.
Zobacz koniecznie: Prawosławne święto Ikony Matki Boskiej Supraskiej. Tłumy wiernych w Supraślu
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
