Co piąty Polak rozważa zmianę pracy, ale nie dlatego, by więcej zarabiać, tylko po to, by mieć więcej czasu dla siebie, rodziny i znajomych. Zwłaszcza młodsi chcą realizować pasje, podróżować lub zwyczajnie pobyć z bliskimi. Na razie jest z tym źle.
W zeszłorocznym badaniu dla Gumtree.pl („Aktywni+, praca w życiu, życie w pracy”) aż 43 proc. Polaków stwierdziło, że pracuje za dużo. Oznacza to rekordowe w Europie poczucie naruszenia równowagi między obowiązkami zawodowymi a życiem prywatnym.
Pod presją szefa
Te smutne dane potwierdza najświeższy raport „Nowa era motywacji” autorstwa Hays Poland i Mind & Soul Business. Wynika z niego, że 38 proc. zatrudnionych w Polsce narzeka „na środowisko pracy wymagające wykonywania obowiązków służbowych podczas choroby, urlopu i w nadgodzinach”.
34 proc. pracuje w nadgodzinach pod presją przełożonych. Większość doświadcza też z powodu nadmiaru pracy dużych zaburzeń w niemal wszystkich ważnych sferach życia, jak relacje z innymi czy zdrowie.
To szokujący odsetek na tle krajów przodujących w Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD); najlepsze warunki łączenia pracy z życiem prywatnym oferują firmy w Holandii, Danii i Francji.
Pracownicy w Polsce zaczęli się jednak przeciwko brakowi równowagi buntować. Co czwarty ankietowany przez Hays rozważa zmianę pracy w ciągu najbliższych 6 miesięcy, a 17 proc. w perspektywie kolejnego półrocza.
- Najważniejszym powodem jest wciąż niezadowolenie z płacy lub rodzaju pracy, ale na drugim miejscu jest brak możliwości rozwoju i brak równowagi między życiem osobistym i zawodowym, połączony z niedostępnością rozwiązań służących pracy elastycznej – podkreśla Agnieszka Czarnecka z Hays Poland.
Młodych nie zmusisz
Zapewnienie pracownikom równowagi pomiędzy życiem zawodowym i prywatnym stało się jednym głównych wyzwań dla pracodawców, nie tylko dlatego, że część załogi może odejść. – Chodzi o dobre samopoczucie załogi, które przekłada się na wyższą jakość pracy, efektywność i kreatywność, a w efekcie - lepsze wyniki biznesowe – wyjaśnia Czarnecka.
Monika Fedorczuk, ekspert Konfederacji Lewiatan, zwraca uwagę, że większość polskich pracodawców nie zdaje sobie sprawy, jak diametralnie zmieniły się oczekiwania pracowników.
– Młodsze pokolenia – dwudziesto-, trzydziesto-, a coraz częściej i czterdziestolatków poszukują w pracy przede wszystkim satysfakcji i spełnienia oraz ciekawych wyzwań, trudniej je skłonić do pracy w godzinach nadliczbowych, a także w weekendy. Zarobki są ważne, ale dla wielu przestały być decydujące – mówi ekspert.
Robotnik mówi „nie”
Znaczenie zarobków zmalało zwłaszcza wśród specjalistów i wziętych menedżerów, bo dostali oni w ostatnich latach duże podwyżki. – Wielu uznało, że to co mają, wystarczy im do życia, realizacji pasji, podróży. Nie potrzebują kolejnego tysiąca, czy dwóch tysięcy złotych. Dla nich liczy się więc coś innego: by zwyczajnie móc pożyć, realizować owe pasje i podróżować – opisuje Monika Fedorczuk.
Takie myślenie rozpowszechnia się wśród informatyków, inżynierów i pozostałych pracowników, również fizycznych – zwłaszcza w tych branżach, w których płace poszły mocno w górę, jak przemysł i budownictwo. Małopolscy przedsiębiorcy od ponad roku sygnalizują trudności ze skompletowaniem załóg na weekendy. – Nie ma chętnych do roboty, nawet za podwójną stawkę – przyznaje znany limanowski działacz gospodarczy
Z badania Gumtree „Aktywni+, praca w życiu, życie w pracy”:
66% pracujących Polaków
uważa, że dbałość o odpowiedni work-life balance jest obowiązkiem pracodawcy. Prawie identyczny odsetek pracodawców (70%) jest dokładnie tego samego zdania.
67% pracowników
oczekuje od pracodawcy elastycznych godzin pracy, ponad połowa (53%) – możliwości pracy zdalnej.
42% pracodawców
deklaruje, że utrzymuje z pracownikami relacje prywatne.
43% pracodawców
stwierdziło, że wiedza o życiu prywatnym pracowników ma wpływ na ich decyzje zawodowe w obszarze zarządzania zasobami ludzkimi.
52% pracodawców
oczekuje od pracownika stałej dostępności (możliwości kontaktu niezależnie od kanału komunikacji),
natomiast 55% pracodawców używa prywatnych kanałów do komunikacji z pracownikami.
43% Polaków
uważa, że pracuje za dużo, 15% ankietowanych stwierdziło, że pracuje za mało, bo za dużo czasu
poświęca na życie prywatne. Połowa osób, uważających się za ubogie stwierdziła, że pracuje za mało.
36% pracujących Polaków
załatwia na co dzień różne sprawy prywatne w czasie pracy.
Z raportu Hays Poland i Mind & Soul Business „Nowa era motywacji”:
Średnio połowa pracowników spędza na realizacji swoich zawodowych zobowiązań powyżej 40 godzin tygodniowo. Liczba nadgodzin wzrasta wraz z poziomem zajmowanego stanowiska – obok 42% specjalistów pracujących w godzinach nadliczbowych, sytuacja taka dotyczy 65% dyrektorów oraz niemal wszystkich prezesów i zarządzających. Z jednej strony Polacy uważają, że taka liczba godzin pracy tygodniowo jest raczej odpowiednia, z drugiej jednak zaczynają odczuwać przeciążenie związane z nakładem obowiązków. Presja, jaką sobie narzucamy, wynika po części z braku satysfakcji w obszarze wynagrodzenia, a dążenie do wyższych dochodów jednym z głównych powodów pracy po godzinach.
Przeciążenie nakładem pracy oraz brak czasu negatywnie przekłada się na samopoczucie oraz relacje z innymi, a co za tym idzie – na brak satysfakcji w tych obszarach. Okazuje się, że bliskie relacje utrzymujemy przeciętnie z 2-3 osobami. Niekoniecznie jednak dbamy o nie w szczególny sposób. Tej niewielkiej liczbie bliskich Polacy poświęcają mało czasu – partnerom życiowym średnio 6 godzin tygodniowo, a dzieciom tylko 9 godzin tygodniowo.
Presja zadań odbija się też na zdrowiu. Z raportu Hays Poland i Mind & Soul Business wynika, że aż 70% Polaków żyje w bólu. Najczęściej odczuwane są bóle pleców, głowy, karku oraz mięśni. Im większy stres, tym więcej dolegliwości. Wśród najbardziej uciążliwych Polacy wymieniają kłopoty ze snem oraz przewlekłe zmęczenie. Niemal co trzeci menedżer przyznaje się też do przeżywania regularnych napadów lęku.
Z X Forum Przedsiębiorców Małopolski - Dziennika Polskiego i Gazety Krakowskiej „Biznes i Praca”:
Malejące znaczenie samej pensji wynika stąd, że od chwili wejścia do Unii Europejskiej realne dochody przeciętnej polskiej rodziny niemal podwoiły się. Tzw. dochód rozporządzalny na głowę wynosił w 2004 r. 700 złotych, a wydatki przeciętnej rodziny były wtedy o zaledwie kilka złotych niższe. Obecnie dochód wynosi ponad 1,5 tys. zł na głowę, a wydatki – co bardzo istotne - ok. 1 tys. zł, co oznacza, że rodziny mogą w radykalnie większym stopniu odkładać i kumulować oszczędności. Zapewnia to większy komfort i szerszy wybór postaw i ścieżek życiowych, a więc mniejsze uzależnienie od warunków stawianych przez pracodawców.
Wedle CBOS (badanie z 2018 r.), aż 42 proc. kobiet jest skłonnych zrezygnować z pracy (w tym 26 proc. „zdecydowanie”) jeśli mąż/partner będzie zarabiał „wystarczająco na utrzymanie rodziny na przyzwoitym poziomie”. Wśród mężczyzn odsetek ten wyniósł 36 proc. (w tym 15 proc. zdecydowanie). Oznacza to, że praca nie jest dla nich niezbędnym elementem życia, samorealizacji itp. i spokojnie mogą się bez niej obejść, jeśli tylko finanse na to pozwolą.
Preferencje pracowników dramatycznie rozmijają się z wyobrażeniami pracodawców na temat tego, „czego ludzie chcą”. Na pierwszym miejscu pracownicy wymieniają: możliwość angażowania się w ciekawe projekty i podejmowania interesujących ich wyzwań, stabilność zatrudnienia, perspektywy rozwoju kariery, cenią markę firmy oraz środowisko i atmosferę w pracy, pragną szkoleń i podnoszenia kwalifikacji. Bardzo ważna jest dla nich równowaga między życiem zawodowym a prywatnym. Z badań wynika, że pracodawcy kompletnie nie doceniają tych czynników, co potęguje nie tylko problemy ze znalezieniem nowych kadr, ale i z utrzymaniem aktualnych.
Wnioski:
Komfort pracy i kultura organizacyjna oparta na szacunku i zaufaniu są niezbędne w budowaniu najlepszych miejsc pracy. Firmom dbającym o dobrą atmosferę i pozytywne relacje, ale też dającym zatrudnionym niezależność w wykonywaniu obowiązków oraz możliwość zachowania równowagi pomiędzy różnymi sferami życia (tzw. work-life balance), łatwiej jest nie tylko pozyskać, ale również zatrzymać wykwalifikowanych specjalistów.
Dla pracodawców dobrostan pracowników powinien mieć szczególne znaczenie, ponieważ osobiste szczęście określa zaangażowanie w realizację celów firmy, a odczuwanie pozytywnych emocji wpływa na poziom efektywności pracy. Szczęśliwy pracownik ma więcej energii, lepiej współpracuje, jest bardziej twórczy, rzadziej choruje, mniej martwi się błędami i rzadziej je popełnia, uczy się szybciej i podejmuje lepsze decyzje. Dla biznesu złe samopoczucie pracownika jest zwyczajnie nieopłacalne. Choć trudno jest wypełnić wszystkie obszary życia z taką samą starannością, to troska o work-life balance leży w interesie nas wszystkich.
POLECAMY - KONIECZNIE SPRAWDŹ:
WIDEO: Barometr Bartusia. Tylko rozwój gospodarki zapewni środki na „piątkę Kaczyńskiego”
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
