Piękna Biała Fabryka

W Muzeum można obejrzeć wszystko, co związane z włókiennictwem. Począwszy od surowca, z jakiego powstają tkaniny (bawełna, len), poprzez odzież (zadowolone będą zwłaszcza osoby zainteresowane historią ubioru w XX wieku), urządzenia służące do jej produkcji, aż po oryginalną maszynę parową z czasów Geyera. Zgromadzone w Białej Fabryce zbiory krosien, przędzarek, zgrzeblarek i innych maszyn włókienniczych to największa tego typu kolekcja w Polsce. Część urządzeń to oryginalne konstrukcje sprzed stu lub dwustu lat. Inne nie zachowały się do naszych czasów. Pracownicy Muzeum wykonali ich wierne kopie.

NIE ZAPOMNIJ! Atlas turystyczny województwa łódzkiego w "Dzienniku Łódzkim"

Na wystawach można też oczywiście podziwiać wszelkiego rodzaju tkaniny: artystyczne, przemysłowe i ludowe, zabytkowe obok współczesnych, pochodzące z łódzkiego podwórka lub sprowadzone np. z Afryki. Ważne miejsce zajmują materiały archiwalne związane z historią przemysłu włókienniczego w Łodzi i okolicach. Wśród zgromadzonych pamiątek można znaleźć tak różne obiekty, jak: zdjęcia, rysunki techniczne (w tym plany architektoniczne łódzkich fabryk), papiery wartościowe, etykiety czy emitowane przez zakłady włókiennicze medale.

Zwiedzając Centralne Muzeum Włókiennictwa, poznamy też warunki życia dawnych łódzkich robotników (wewnątrz odtworzono fragment izby mieszkalnej) i fabrykantów (pokazano umeblowany fragment gabinetu). Twórcy ekspozycji nie zapomnieli o prezentacji wyposażenia fabrycznego kantoru i biura.

Kolekcja tkanin artystycznych liczy prawie cztery tysiące sztuk. Najstarsze z nich mają ponad półtora tysiąca lat - pochodzą z V stulecia. Najwięcej dzieł reprezentuje tkactwo polskie, zachodnioeuropejskie i orientalne (Kaukaz, Turcja, Persja, Indie). W bardzo bogatym zbiorze tkaniny współczesnej można znaleźć dzieła takich autorów, jak Magdalena Abakanowicz czy Maja Berezowska. Warto wspomnieć, że co trzy lata w Muzeum odbywa się Międzynarodowe Triennale Tkaniny.

Od kilku lat na tyłach Białej Fabryki (wejście od ul. Milionowej) działa Skansen Łódzkiej Architektury Drewnianej. Zgromadzono w nim osiem budynków i budowli, pokazujących przekrój przez różne oblicza dawnej architektury miasta. Goście skansenu mogą podziwiać cztery łódzkie domy rzemieślnicze, piętrowy dom dla robotników, willę letniskową z Rudy Pabianickiej, kościół ewangelicko-augsburski z Nowosolnej i poczekalnię tramwajową ze Zgierza. Obiekty rozmieszczono wzdłuż brukowanych kocimi łbami uliczek, imitujących fragment miasta z przełomu XIX i XX wieku. We wnętrzach "drewniaków" mieszczą się wystawy i sklepy z pamiątkami.

Centralne Muzeum Włókiennictwa można zwiedzać we wtorki, czwartki i piątki w godz. 9-17. W czwartki godziny otwarcia placówki to 11-19, a w soboty i niedziele - 11-16.