Pacjenci mają swoje prawa [PRAWA PACJENTA]

Już rok działają komisje ds. orzekania obłędach medycznych, których celem było szybsze dochodzenie roszczeń przez pacjentów z tytułu tzw. błędów medycznych. Jeśli dojdzie do rozstroju zdrowia z p owodu błędu medycznego lub rozstroju zdrowia pacjent musi dokonać wyboru, czy dochodzić swych roszczeń przed komisją, czy skierować je na drogę cywilną do sądu. Sąd może przyznać odszkodowanie według własnego uznania, zaś w komisji obowiązują sztywne widełki. Maksymalna kwota odszkodowania to 100 tys. zł, zaś w przypadku śmierci pacjenta - 300 tys. zł. Jest to dla pacjenta alternatywa dużo tańsza, a postępowanie przed Komisjami ma trwać krócej niż postępowanie przed sądami powszechnymi. W myśl ustawy zdarzeniem mogą być m.in.:
1. błędna diagnoza, która spowodowała niewłaściwe lub podjęte zbyt późno leczenie pacjenta.
2. błędne zastosowanie leku, w wyniku którego doszło do rozstroju zdrowia lub śmierci pacjenta.
3. leczenie niezgodne z aktualną wiedzą medyczną, w tym wykonanie zabiegu operacyjnego zakończonego szkodą pacjenta (np. uszkodzenie jakiegoś narządu, pozostawienie chusty chirurgicznej w organizmie itp.).

Najważniejszą kwestią jest określenie czy i który lekarz zawinił podczas naszego leczenia. Od tej chwili przysługuje nam prawo do żądania odszkodowania przez trzy lata.

Co w sytuacji, kiedy objawy niewłaściwych działań lekarskich dają o sobie znać znacznie później? - Prawo określa 10-letni okres od momentu zdarzenia na uświadomienie sobie, czy w danej sytuacji błąd popełnił lekarz i dopiero od tej chwili na złożenie wniosku ma się trzy lata - mówi Magdalena Sopyła-Rostek z Omega Kancelarie Prawne, które przygotowały specjalny poradnik dla poszkodowanych pacjentów lub ich rodzin, które będą żądać zadośćucznienia za błędy.

Według Kodeksu Cywilnego lekarz ponosi odpowiedzialność względem pacjenta w kilku przypadkach. Mowa o błędnym zdiagnozowaniu choroby, niewłaściwej propozycji leczenia oraz błędów i uchybień popełnionych podczas przeprowadzanych zabiegów.

Odrębną kwestię stanowi błędne zdiagnozowanie stanu zdrowia płodu, co w konsekwencji mogło doprowadzić do nieodwracalnych zmian w jego organizmie (np. kalectwo). Gdy chcemy dochodzić roszczeń przed komisją ważne jest, że wniosek powinniśmy złożyć w ciągu jednego roku od dnia, gdy dowiedzieliśmy się o powstaniu szkody (np. po pobycie w szpitalu wykryto u nas zakażenie żółtaczką, pojawiły się bóle lub inne niepokojące objawy).

W momencie przygotowywania wniosku potrzebne jest zgromadzenie odpowiedniej dokumentacji medycznej. - Oprócz Karty Informacyjnej, którą pacjent otrzymuje po opuszczeniu placówki medycznej, warto udać się do szpitala i poprosić o pełną historię choroby, wyniki wszelkich badań przeprowadzonych przed i po zabiegu, obserwacji lekarskich, opis operacji - mówi Magdalena Sopyła-Rostek.

Jeśli po domniemanym błędzie lekarskim leczyliśmy się u innych lekarzy, przydatna okaże się także ich dokumentacja.
W miarę możliwości należy także gromadzić wszelkie rachunki (paragony, faktury), mogące potwierdzić wysokość kosztów poniesionych na dojazdy, badania, leki będące skutkiem decyzji lekarskiej. - Można także zasięgnąć opinii specjalisty w danej dziedzinie medycznej na temat zdarzenia i poprosić o ekspertyzę - dodaje Sopyła-Rostek.

Po zebraniu dokumentacji należy zgłosić sprawę do kancelarii prawnej, która występuje z żądaniem do ubezpieczyciela od strony szpitala bądź innej placówki medycznej.

Liczba czynników, jakie są brane pod uwagę przy ustaleniu wysokości roszczeń, jest bardzo duża. - Przy określaniu odszkodowania za błąd lekarski pod uwagę brany jest przede wszystkim stopień i intensywność cierpień fizycznych i psychicznych doznanych przez pacjenta, ale także jego wiek, to w jaki sposób błąd wpłynął i wpłynie na jego życie, pracę, poczucie własnej przydatności i psychikę - wyjaśnia Magdalena Sopyła-Rostek. - Osoba poszkodowana może także żądać zwrotów kosztów zakupu leków, dalszego płatnego leczenia, mającego na celu doprowadzenie do pełnego stanu zdrowia pacjenta, dojazdów do szpitala, dodatkowych badań i wizyt lekarskich, stosowania specjalnej diety, a nawet przygotowania do pracy w nowym zawodzie - dodaje prawniczka.

W przypadku negatywnej odpowiedzi ubezpieczyciela na drodze polubownej lub przyznania odszkodowania w wysokości nieadekwatnej do rozmiaru szkody, wiąże się ono z kosztami sądowymi w postaci wpisu sądowego (5 proc. wartości przedmiotu sprawy), opiniami biegłych itp. Proces trwa ok. 2-3 lata, do czasu wydania prawomocnego wyroku, dlatego decydując się na takie rozwiązanie trzeba uzbroić się w dużą dawkę cierpliwości.

Opłata od wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego do Wojewódzkiej Komisji do Spraw Orzekania o Zdarzeniach Medycznych wynosi 200 zł, a Komisja ta powinna rozpatrzyć wniosek, zbadać sprawę i wydać orzeczenie w terminie do 4 miesięcy. Po złożeniu kompletnego wniosku Komisja przekazuje go kierownikowi placówki medycznej i jej ubezpieczycielowi do rozpoznania sprawy i ustosunkowania się do niego. Placówka medyczna i jej ubezpieczyciel mają 1 miesiąc na ustosunkowanie się do wniosku - w przypadku, kiedy w danym terminie nie zostanie wydane przez nich stanowisko - uznaje się, że przychylają się oni do wniosku - zarówno co do zasadności roszczeń, jak i wysokości proponowanego odszkodowania i zadośćuczynienia.

Po przeprowadzeniu postępowania Komisja wydaje, w formie pisemnej, orzeczenie o zdarzeniu medycznym albo jego braku. W przypadku uprawomocnienia się orzeczenia, które jest korzystne dla poszkodowanego pacjenta, ubezpieczyciel placówki medycznej jest nim związany, co oznacza, iż ma obowiązek przedstawienia propozycji wysokości zadośćuczynienia i odszkodowania. Pacjent może taką propozycję przyjąć lub odrzucić. Odrzucenie propozycji nie oznacza zupełnego przekreślenia szans na uzyskanie świadczeń - pacjent może wszcząć postępowanie sądowe. Z takiej procedury mogą skorzystać osoby, które ucierpiały w wyniku zdarzeń medycznych powstałych w szpitalach.

Wprowadzone przez ustawodawcę maksymalnych sum odszkodowania i zadośćuczynienia w przypadku spraw rozpatrywanych przez komisję wojewódzką niewątpliwie powoduje, iż w przypadku poważnych skutków zdarzeń medycznych poszkodowani pacjenci powinni wybierać jednak postępowanie sądowe, bowiem roszczenia w takich przypadkach będą znacznie wyższe niż te przypadające postępowaniom przed Komisjami - podkreśla Magdalena Sopyła-Rostek. oprac. Agata Pustułka

*Zachwycający pokaz fajerwerków na Nowy Rok w Katowicach ZOBACZ ZDJĘCIA
*Horoskop na 2013 rok ZOBACZ, CO MÓWIĄ KARTY
*.dziennikz&#8203
*Akt oskarżenia wobec matki Madzi z Sosnowca TRZY ZARZUTY