Niezwykłe odkrycie podczas remontu w kościele na Dolnym Śląsku. Zobaczcie zdjęcia!

"Podczas prac konserwatorskich prowadzonych przy ołtarzu głównym w kościele parafialnym pw. NMP z Góry Karmel w Głębowicach w gminie Wińsko doszło do niecodziennego odkrycia" - poinformował Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków.

Odnaleziono uszkodzony, XVIII-wieczny obraz, który służył jako wtórnie wykorzystana przesłona konstrukcji gzymsowania ołtarza.

"Lico obrazu było niewidoczne, a eksponowane odwrocie było pokryte marmoryzacją. Płótno przedstawia prawdopodobnie św. Teresę prowadzoną przez Ojców Karmelitów do nieba" - informuje konserwator.

Obraz poddano konserwacji, odczyszczono go z luźnych warstw kurzu i brudu, a następnie zdezynfekowano powierzchnię. Zabezpieczono i podklejono osypujące się fragmenty. Malowidło sklejono stykowo, a następnie zdublowano na nowe płótno. Uzupełnienia ubytków gruntu wykonano w kolorze zbliżonym do koloru oryginalnie zastosowanej barwionej zaprawy, a uzupełnienia warstwy malarskiej wykonano farbami kredowymi. Obraz zabezpieczono werniksem pośrednim ketonowym i nabito go na nowe drewniane krosna malarskie. Prace te były realizowane w krakowskiej pracowni konserwatorskiej Marcina Ciby. Obraz jest teraz eksponowany w głębowickim kościele.

Dzisiejsza miejscowość Głębowice utworzona została z dwóch historycznie odrębnych, jednak położonych blisko siebie osad: południowej – Trzcinicy Wielkiej i północnej – Głębowic. Po roku 1945 połączono obie miejscowości, nadając im nazwę Głębowice. W źródłach historycznych jako pierwsza wzmiankowana była Trzcinica. W bulli wydanej w roku 1245 przez papieża Innocentego IV miejscowość ta wymieniona została jako posiadłość biskupstwa wrocławskiego. Własnością kapituły wrocławskiej pozostawała jeszcze w wieku XIV. Jak długo stanowiła własność kościelną, nie wiadomo. Prawdopodobnie do czasów reformacji. Natomiast pierwsza źródłowa wzmianka o Głębowicach pochodzi z roku 1369. Początkowo zapewne była to wieś lokowana na prawie polskim, która w wieku XIV przeniesiona została na prawo niemieckie.

W roku 1661 Trzcinicę Wielką, a w roku 1664 Głębowice, zakupił Jan Adam von Garnier, cesarski pułkownik kawalerii. Za zasługi z czasów wojny trzydziestoletniej w roku 1652 Garnier otrzymał od cesarza tytuł barona. W latach 70. XVII wieku Garnier powziął zamiar ufundowania klasztoru karmelitów na terenie swoich posiadłości. Na siedzibę konwentu wyznaczył Trzcinicę Wielką. Kamień węgielny pod budowę klasztoru położony został w roku 1676. W roku 1679 Garnier, jako brat świecki wstąpił do trzcinickiego klasztoru. Rok później zmarł i pochowany został w krypcie kościoła klasztornego.

W roku 1682 miał miejsce pożar klasztoru, który wybuchł prawdopodobnie na skutek celowego podpalenia. Kompleks odbudowany został w roku 1686. Zarówno kościół jak i klasztor były budowlami skromniejszymi od obecnych. W roku 1743 wybuchł kolejny pożar. Odbudowę kościoła i klasztoru zakończono w roku 1746. Natomiast kompletowanie wyposażenia świątyni trwało do roku 1762. W trakcie odbudowy zarówno klasztor, jak i kościół uzyskały bardziej okazały charakter. W niezmienionej postaci pozostała część kościoła przeznaczona dla zakonników. Gruntownie przebudowano także klasztor. Budynek klasztorny nadbudowany został o jedną kondygnacją. Zakrojone na tak wielką skalę zmiany związane być może były z rosnącym wciąż ruchem pielgrzymkowym. W Trzcinicy odbywały się, bardzo uroczyste nabożeństwa związane z odpustem u dniu patrona kościoła, św. Eliasza. Popularny był również kult cudownej figurki Matki Boskiej Szkaplerznej (figurka ta zaginęła w roku 1863). Obecnie trwa remont obiektu.