Niewidome małżeństwo emerytów z Koronowa spłaca długi. - Nie nasze - podkreślają żona z mężem

Małżeństwo emerytów mieszka w Koronowie. Ona przed laty pracowała jako krawcowa. On w różnych firmach był zatrudniony. Zajmują gminną kawalerkę. Wychowali troje dzieci, najmłodsze jest po 40-tce, najstarsze po 50-tce. - Wszystkie jeszcze w młodości wyprowadziły się do Bydgoszczy - mówi pani. - Żyją swoimi sprawami, nie naszymi kłopotami. Przestały nas odwiedzać kilka lat temu. Wnuki też z nami nie utrzymują kontaktów, biorą przykład ze swoich rodziców. Szkoda gadać. Sami sobie radzimy.
Pan jest niewidomy, a pani niedowidzi, dostrzega jedynie kształty i cienie. Nawet z wyjściem na zakupy jest problem. Jak już, to pani po nie się wybiera. Porusza się tylko po najbliższej ulicy na pamięć. - Opieka społeczna przyznała nam panią socjalną - dodaje 74-latka. - Pani pokazuje się u nas codziennie na godzinę, góra dwie. Przyniesie jedzenie ze sklepu. Pomoże nam umyć naczynia, posprzątać w domu. Obiad i pranie też zrobi. Jak opiekunka wychodzi, nikt inny już się nie pojawia, łącznie z sąsiadami.
Jakieś trzy, może cztery lata temu, seniorka zorientowała się, że dostaje mniej emerytury niż wynikało z zusowskich wyliczeń.

- Powinnam otrzymywać ponad 1600 złotych na rękę, a na konto przychodziło 1200 zł - dodaje kobieta. - Poszłam do banku. Powiedzieli, że komornik zajął mi część emerytury. To właśnie brakujące 400 zł. Wcześniej nie dostałam ani upomnienia, ani powiadomienia, że przeciw mnie toczy się sprawa o zadłużenie. Z sądu żadne wezwanie czy inna wiadomość także nie nadeszły. Gdyby tak się stało, zareagowalibyśmy. Jedyne pocieszenie, że komornik na emeryturę męża nie wszedł. Mąż dostaje prawie 2500 zł na czysto.

Pani podejrzewa, że ktoś posłużył się jej dowodem osobistym i zaciągnął kredyt na jej dane, fałszując podpis. - Sęk w tym, że nikt nigdy nie ukradł mojego dowodu. Musiałby wziąć mi z domu, ale w mieszkaniu jedynie nasze dzieci bywały. Obcych, oprócz opiekunki, nie wpuszczamy. Ewentualnie ktoś zabrał mi dowód z torebki. Nie zauważyłam, przecież prawie nie widzę. Zanim się zorientowałam, ten ktoś zdążył odłożyć mój dokument z powrotem.

Para z Koronowa powiadomiła policję. - Sprawa trafiła również do prokuratury - kontynuuje żona. - Została umorzona ze względu na przedawnienie. Racja, późno powiadomiliśmy kryminalnych, ale także późno dowiedzieliśmy się, że spłacamy czyjeś długi.
Funkcjonariusze nie wskazują szczegółów, tłumacząc się ochroną danych osobowych. - Znana jest nam sprawa tego państwa. Zaangażowali się w nią funkcjonariusze z Koronowa, ale nie podajemy żadnych informacji - zaznacza kom. Lidia Kowalska z Zespołu Komunikacji Społecznej Komendy Miejskiej Policji w Bydgoszczy.

Starsi państwo twierdzą, że komornik nadal zabiera im pieniądze. - Myśleliśmy, że oddaliśmy dług, chociaż nie nasz, przynajmniej rok temu. To nie była duża kwota, a nie chcieliśmy walczyć z komornikiem i sądem. I tak, sami nie mając adwokata, nie wygralibyśmy z nimi. Nie wysłaliśmy żadnego pisma do kancelarii komornika, ponieważ przez nasze chore oczy nie jesteśmy w stanie niczego napisać. Dzwoniliśmy natomiast do komornika. Nie chciał z nami rozmawiać przez telefon.

Skontaktowaliśmy się z kancelarią komornika, którego wspomina małżeństwo. Do momentu napisania artykułu, nie otrzymaliśmy od niego informacji. Zainteresowaliśmy tematem Krajową Radę Komorniczą.

W Miejsko-Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w Koronowie również interweniowaliśmy. Pracownicy socjalni parę znają, ale nie wypowiedzą się. - Chodzi o RODO - ucinają.

U pani i pana się pogorszyło. - Wszystko wskazuje na to, że jakiś człowiek zaciągnął na mnie więcej pożyczek niż tę już przez nas spłaconą. Przedstawiciele dwóch czy nawet trzech firm windykacyjnych wydzwaniają. Telefony z upomnieniami odbieram nawet parę razy w tygodniu. Gdy proszę o wyjaśnienie, egzekutorzy każą podać PESEL, niby w celu weryfikacji. Przez komórkę nie podam. Nie wiadomo, czy to nie naciągacze.
Emerytka kończy: - Na starość mamy małe marzenie: żeby jakiś prawnik pomógł nam odzyskać spokój.