Wirus Ebola. Grupa wirusów należących do gatunku Zaire Ebolavirus. Jest najbardziej niebezpiecznym (pod względem liczby zakażeń i śmiertelności) z pięciu gatunków wchodzących w skład tego rodzaju wirusów, z których cztery wywołują gorączkę krwotoczną.

Objawy choroby pojawiają się od dwóch dni do trzech tygodni od zakażenia wirusem. Choroba zaczyna się od gorączki (ponad 38,5 °C), bólu głowy, mięśni i gardła oraz znacznego osłabienia. W następnym etapie choroby występują wymioty, biegunka, wysypka, zaburzenia czynności nerek i wątroby, a w części przypadków krwawienia zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne.

Epidemia choroby rozpoczyna się od osób, które miały kontakt z krwią lub innymi płynami ustrojowymi zakażonych zwierząt, takich jak małpy czy nietoperze. Gorączkę krwotoczną, przenosi się drogą kropelkową, a także przez kontakt z płynami ustrojowymi, jak krew zarażonych osób.

Nie ma skutecznego leku ani szczepionki na tę chorobę. Trwają testy nad skutecznym spefyfikiem, ale nie żaden z nich na razie nie został zatwierdzony, jako bezpieczny i skuteczny. Do 90% chorych umiera.

Nazwa wirusa pochodzi od nazwy rzeki Ebola w północnej części Demokratycznej Republiki Konga, gdzie odnotowano pierwsze przypadki choroby wywołanej tym wirusem.

Wąglik.
Bardzo groźna i cechująca się wysoką śmiertelnością choroba odzwierzęca. Wywołuje je bakteria, laseczka wąglika. Nie rozprzestrzenia się z człowieka na człowieka, ale przez kontakt z zarodnikami lub krwią zarażonych zwierząt, na przykład bydła.

Laseczka wąglika lub jej zarodniki wnikają do organizmu:
drogą oddechową;
drogą pokarmową;
przez skórę.

W miejscu wniknięcia bakterie rozmnażają się, powodując miejscowe zmiany zapalno-martwicze. Z ogniska pierwotnego dochodzi do rozprzestrzeniania się infekcji na cały organizm.

Najcięższa jest postać płucna o charakterze ciężkiego zapalenia płuc. Ta postać charakteryzuje się wysoką gorączką, dreszczami, kaszlem z odpluwaniem krwistej plwociny, dusznością i sinicą. W znacznym procencie przypadków dochodzi do zgonu w okresie 24 do 36 godzin od wystąpienia objawów.

Ptasia grypa.
Najgroźniejszym obecnie szczepem wirusa jest szczep H5N1. Wywołuje on masowe padanie ptactwa, zwłaszcza drobiu.

Ptasią grypą może zarazić się człowiek poprzez kontakt z wydzielinami zakażonego ptaka. Według WHO od 2003 roku do sierpnia 2009 zmarły 262 osoby na 440 zgłoszonych zachorowań (60%).

Prawdziwa epidemia ptactwa domowego wybuchła w 2003 r. w Kambodży, Chinach, Indonezji, Japonii, Laosie, Korei Południowej, Tajlandii i Wietnamie.