Kiedy ksiądz traci porcelanową maskę z kawałkami luster weneckich zamiast oczu i trafia pod obserwację psychiatrów, seria zbrodni ma się zakończyć. Staje się jednak inaczej. Już na powitanie człowieka w koloratce, zginie kolejna osoba. Krwawo i bez sensu, Czy zatem ksiądz posiadł zdolność bilokacji? Wypytywany przez profilera będzie bawił wodził go za nos, prezentując kolejne wcielenia swojego ja. Casanovę, Borgię, czy sadystycznego Ciula, przy którym de Sade jest szarmancką odmianą osobowości tego zwyrodnialca.
Ale jak w porządnych thrillerach bywa, główni bohaterowie okażą się kimś zupełnie innym, za to policjanci prowadzący śledztwo, drogą żmudnych analiz, ale i podpowiedzi zwyrodnialca, wpadną na trop. I jak to w takich fabułach bywa, to w ostateczności okażą się tropioną zwierzyną, a trup będzie padał gęsto, często wcześniej spektakularnie płonąc. Max Czornyj przy okazji poszedł w ślady Remigiusza Mroza, który w niektórych powieściach zwykł kończyć swoje rozdziały pytaniem, czy stwierdzeniem, każącym jeszcze szybciej przewracać kartki.
„Pokuta” to popis erudycyjnej strony Maxa Czornyja. Garść informacji o metodach wywiadu psychiatrycznego, eksplorowanie owej osobowości wielorakiej, wszystko to ma dać przeświadczenie czytelnikom, że mają przed sobą coś więcej niż kryminał. Bez przesady – to po prostu sprawny thriller z zaskakującymi suspensami i odrobiną prywatnego życia komisarza Eryka Deryły.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
