Martyna Wojciechowska jest zatroskana o przyszłość lwów

Martyna Wojeciechowska w filmie „Mia i biały lew” pełni rolę narratorki. Udział w polskiej wersji językowej był dla podróżniczki wyjątkowy, bo okazało się, że przesłanie filmu jest jej bardzo bliskie.

– To film, który młodym widzom uświadamia, jak ważna jest ochrona zwierząt żyjących na wolności, w tym także lwów. Szczególnie, że nie myślimy o lwie jako o gatunku zagrożonym wyginięciem. Tymczasem przez działalność człowieka – także przez nieuzasadniony lęk, jaki czujemy przed tymi zwierzętami – populacja lwów spadła do tak niskiego poziomu, że niedługo będziemy mogli oglądać je tylko na obrazkach i na filmach – tłumaczy podróżniczka.

Martyna bez wahania zdecydowała się na udział w dubbingu filmu „Mia i biały lew”, kiedy dowiedziała się, że zdjęcia były realizowane m.in. w prywatnym rezerwacie należącym do Kevina Richardsona, zwanego „zaklinaczem lwów”. Był on również odpowiedzialny za nadzorowanie dzikich kotów obecnych na planie – a po zakończeniu zdjęć „przygarnął” zwierzęcych „aktorów” do swojego rezerwatu.

– Kevin Richardson jest dla mnie gwarantem etyki i rzeczywistej troski o lwy. Uwielbiam tego faceta, bo poświęcił całe swoje życie ochronie tych zwierząt. Jest z nimi w bardzo głębokiej relacji. Kevina Richardsona nazywa się „zaklinaczem lwów”, bo ma szczególne umiejętności obcowania z nimi – wyjaśnia podróżniczka.

„Mia i biały lew” to wzruszająca, tętniąca akcją i pięknie nakręcona w samym sercu dzikiej Afryki, opowieść o wielkiej przyjaźni dziewczynki i białego lwa. Produkcją filmu zajął się Jacques Perrin, odpowiedzialny m.in. za powstanie tak przełomowych dzieł, jak „Mikrokosmos” i „Makrokosmos”. Oprawę muzyczną skomponował Armand Amar, twórca ścieżki dźwiękowej do trzech części popularnej serii „Bella i Sebastian”.

Dzieciństwo dziesięcioletniej dziewczynki o imieniu Mia zmienia się w wielką przygodę, kiedy jej rodzice postanawiają przenieść się z zatłoczonego Londynu do Afryki, aby w jej sercu prowadzić niezwykłą farmę. Pewnego dnia na świat przychodzi w niej piękne i jedyne w swoim rodzaju białe lwiątko o imieniu Charlie. Tak zaczyna się historia zdumiewającej przyjaźni między dziewczynką i wyjątkowym zwierzęciem, którzy wspólnie wychowują się w malowniczym zakątku Ziemi.

– Sama miałam bliskie spotkania z lwami i to jest zawsze szalenie emocjonujące. Nie ma nic wspanialszego niż zobaczyć lwa, który kroczy przez sawannę, w swoim naturalnym środowisku, choć dzisiaj są to już tylko parki narodowe. Kiedy po raz pierwszy zobaczyłam lwa na wolności, to czułam się wyróżniona, czułam, że to jest naprawdę zaszczyt. Czułam, że doświadczam takiego bliskiego kontaktu z naturą i że to jest niezwykły moment – opowiada podróżniczka.