Londyn zamienia się w Londonistan

Melanie Phillips
Brytyjskie władze nie robiły nic, by wstrzymać rozwój islamskich fundamentalistów - pisze publicystka Melanie Phillips w głośnej książce.

Londyn, miasto stołeczne Wielkiej Brytanii, stało się składnicą ludzi z całego świata. Przejdź się jego ulicami, pojeździj jego autobusami lub metrem, usiądź w szpitalu na oddziale urazowym, a usłyszysz tuziny różnych języków. To świadectwo fal imigracji, które odmieniły oblicze Londynu i dużej części południowo--wschodniej Anglii, gdzie ludzie z całego świata przybywali w poszukiwaniu pracy. Ale odnajdziesz też coś więcej. Krajobraz miasta, niczym znakami interpunkcyjnymi, usiany jest kobietami noszącymi nie tylko hidżab, islamską chustę okrywającą włosy, uszy i szyję, lecz również burki i nikaby, stroje zakrywające całe ciało od stóp do głów (z wyjątkiem, w przypadku nikabu, szczeliny na oczy), zgodnie z rygorystycznymi wymogami islamskich zasad dotyczących kobiecej skromności. Ogólnie rzecz biorąc, nawet dziwaczny strój religijny stanowi zwykle pożądany wkład w różnorodność narodu. Lecz w tym przypadku trudno się nie zastanawiać, czy taki ubiór jest naprawdę wymogiem religijnym zasługującym na szacunek, czy deklaracją polityczną - wyrazem wrogości wobec państwa brytyjskiego. Skutkiem jest drażniące poczucie niepewności i dyskomfortu, bowiem tego rodzaju świadome zamaskowanie się - gdy twarz i mimika, nie wspominając o reszcie ciała, pozostają poza zasięgiem wzroku - jest gwałtem na otwartej naturze londyńskiego społeczeństwa. Po zamachach w Londynie w lipcu 2005 r. takie zakrywanie się jawi się jako kwestia związana z bezpieczeństwem.

Podróżując przez Londyn, można zauważyć, że - dzielnica za dzielnicą - przemienia się on w ewidentnie muzułmańską okolicę. Zjawisko to nie ogranicza się do samego Londynu. Jeśli podążysz dalej w głąb kraju, do zrujnowanych miast na północy, takich jak Bradford, Burnley czy Oldham, napotkasz następujący widok: w niektórych ich rejonach koncentracja meczetów, islamskich księgarń i innych sklepów prowadzonych przez muzułmanów oraz islamski ubiór na ulicach i głosy mówiące nie po angielsku, ale w dialektach subkontynentu indyjskiego, sprawiają wrażenie, jakby weszło się do wioski w Pendżabie, przeniesionej w jakiś tajemniczy sposób w szarą, dżdżystą scenerię starego angielskiego miasta. Tutaj, jeszcze bardziej niż w Londynie, oczywiste staje się, że enklawy te stanowią obszary rozwijające się oddzielnie, niezintegrowane z resztą miasta. Ponadto ten separatyzm jest źródłem społecznego napięcia. Często kipi ono tuż pod powierzchnią w postaci przyciszonej do szeptu agresji pomiędzy muzułmanami a ich sąsiadami. Niekiedy daje o sobie znać w postaci zamieszek i przemocy. Tyle że w Wielkiej Brytanii nie mówi się o nich jako o dzielnicach ''muzułmańskich'' - to dzielnice ''azjatyckie'', a źródłem wspomnianego społecznego napięcia jest rzekomo rasizm lub dyskryminacja. Kwestii religijnych starannie się unika.

Jednak jedną z najbardziej uderzających cech dzisiejszej Wielkiej Brytanii jest znaczenie religii i coraz istotniejsza rola, jaką ona odgrywa. Nie chodzi tu o chrześcijaństwo, tradycyjną religię państwa brytyjskiego, lecz o islam. To islam jest najszybciej rozwijającą się religią w Wielkiej Brytanii. Jako że według oficjalnych statystyk mniejszość muzułmańska to 1,6 miliona z 60-milionowej populacji państwa (jednak prawdziwa liczba, w związku z nielegalną imigracją, jest prawdopodobnie znacznie wyższa), muzułmanie są teraz drugą co do wielkości grupą religijną po chrześcijanach. Więcej ludzi uczęszcza teraz co tydzień do meczetu niż do kościoła anglikańskiego. W ciągu ostatnich dwóch dziesięcioleci Londyn stał się najważniejszym centrum myśli islamskiej poza Bliskim Wschodem. Jest również siedzibą niektórych spośród najbardziej wpływowych arabskich instytucji naukowych, lobby i grup wyznających pewne doktryny - sunnitów, szyitów, ismailitów i ahmadytów. Jest także światowym centrum arabskiej prasy, siedzibą gazety ''Al-Hayat''.

Wystarczy jednak dokładniej się przyjrzeć, a sytuacja zaczyna wydawać się dość niepokojąca. Wstąp do jednej spośród tych księgarń, a całkiem możliwe, że znajdziesz tam egzemplarz ''Mein Kampf'' lub antyżydowskie fałszerstwo z okresu carskiej Rosji ''Protokoły Mędrców Syjonu'' wystawione na sprzedaż zupełnie otwarcie. Wiele specjalistycznych publikacji islamskich zawiera pamflety przepełnione nienawiścią do Izraela lub gloryfikacją niektórych ideologów islamskiego terroryzmu. ''Filisteen al-Muslima" (Muzułmańska Palestyna), magazyn palestyńskiej organizacji terrorystycznej Hamas, jest publikowany i dystrybuowany z dzielnicy Cricklewood w północnym Londynie. ''Al-Sunnah'', islamistyczne czasopismo, które nieprzerwanie wzywa do operacji terrorystycznych przeciwko USA przy użyciu ludzkich bomb, publikowane jest w Londynie. Podobnie ''Risalat al-Ichwan" (Orędzie Bractwa), które deklaruje, że ''Aktywny opór (muqawamah) wobec okupacji i stosowanie wszelkich dostępnych środków oporu to religijny obowiązek muzułmanów, narodowa powinność i naturalne prawo wypływające zarówno z prawa międzynarodowego, jak i Karty Narodów Zjednoczonych''.

Te publikacje są wierzchołkiem góry lodowej. Londyn stał się ważnym ośrodkiem islamskiego ekstremizmu na świecie. Obecnie jest on ekonomicznym i duchowym centrum sieci produkcyjnej i dystrybucyjnej najbardziej zradykalizowanej formy myśli islamskiej, która nie tylko jest źródłem zalewu ideologii nienawiści do Zachodu, ale też aktywnie rekrutuje żołnierzy i zbiera fundusze na światowy dżihad terrorystyczny.

Londyn jest siedzibą największego zgromadzenia islamskich aktywistów od czasu powstania linii produkcyjnej terrorystów w Afganistanie. W istocie można powiedzieć, że Al-Kaida jako ruch tak naprawdę powstała w Wielkiej Brytanii. To właśnie tutaj różnorodne radykalne i wywrotowe grupy koncentrujące uwagę na poszczególnych krajach zostały uformowane w ruch islamski o zasięgu światowym, jakim jest Al-Kaida. Wiele fatw Osamy bin Ladena zostało opublikowanych najpierw w Londynie. W późnych latach 80. i wczesnych 90. XX w. w Wielkiej Brytanii odbyła się seria ważnych konferencji. Jednoczyły one radykalnych islamistów z całego świata, począwszy od stosujących przemoc organizacji takich jak Hamas czy Hezbollah, a kończąc na pokojowych grupach startujących do parlamentu w Jordanie czy Malezji. Właśnie podczas tych konferencji globalny program islamistyczny połączył się w całość.

Co dziwne, brytyjskie władze zezwoliły, by te ekstremistyczne działania bezkarnie prowadzono przez ponad dziesięciolecie. Nie zmienił tego nawet szok, jakim okazały się zamachy w Nowym Jorku i Waszyngtonie z 11września 2001 r. Ataki bombowe w Londynie w 2005 r. ujawniły szokujący fakt, że urodzeni w Wielkiej Brytanii muzułmanie w jakiś sposób tak się zradykalizowali, że byli gotowi wystąpić w roli ludzkich bomb, by zamordować tylu swych współobywateli, ilu się dało. Mimo to Wielka Brytania nawet teraz niezwykle niechętnie przyznaje, że ideologia religijna łączyła tych młodych zamachowców z miast młyńskich na północy z przerażającym orszakiem terrorystów szkolonych w Londynie i działających na całym świecie, nie mówiąc o stawieniu czoła tej prawdzie. Wielka Brytania wmawia sobie, że nawet mówić o tym w takich kategoriach to ''islamofobia''. Witajcie w alternatywnym wszechświecie politycznym i intelektualnym Londonistanu!

W Wielkiej Brytanii istnieją dwa odrębne, lecz blisko ze sobą związane nurty ekstremizmu. Jeden z nich powstał w wyniku napływu zagranicznych radykałów z północnej Afryki i Bliskiego Wschodu, którzy przybywali licznie w latach 80. i 90. XX w. Drugi powstał w efekcie radykalizacji brytyjskich muzułmanów, którzy zaczęli przybywać na Wyspy w latach 70. i 80. XX w. z Pakistanu, Bangladeszu i Kaszmiru, oraz pewnej liczby konwertytów na islam pochodzących z mas brytyjskiego społeczeństwa. W wyniku konwergencji tych dwóch zjawisk Londyn stał się w ciągu dwóch ostatnich dekad głównym światowym centrum islamizmu poza Bliskim Wschodem i Afganistanem.

Islamizm jest terminem oznaczającym skrajną formę upolitycznionego islamu, która stała się formą dominującą w dużej części muzułmańskiego świata i która jest ideologicznym źródłem islamskiego terroryzmu na świecie. Islamizm wywodzi się z pewnej liczby radykalnych organizacji, które zostały założone na początku zeszłego stulecia. Wszystkie one wierzą, że islam znajduje się w stanie wojny zarówno z Zachodem, jak i z niewystarczająco pobożnymi muzułmanami na całym świecie.

Trzeba jasno powiedzieć, że są setki tysięcy Brytyjczyków muzułmanów, którzy nie mają nic wspólnego z terroryzmem ani ideologią ekstremistyczną. Pragną jedynie tego, co wszyscy inni: zarabiać pieniądze, wychowywać dzieci i wieść w spokoju zgodne z prawem życie, dla nikogo nie stwarzając zagrożenia. Są równie przerażeni zmieniającym oblicze ich społeczności terroryzmem jak wszyscy. Niemniej faktem pozostaje, że nie tylko przeprowadza się operacje terrorystyczne w imieniu islamu, lecz że establishment brytyjskich muzułmanów został zawładnięty przez elementy ekstremistyczne, opłacane przez religijny establishment Arabii Saudyjskiej, Pakistanu itd. Mimo że wielu imamów niewątpliwie promuje jedynie przesłanie pokoju, brytyjscy muzułmanie nie próbowali bynajmniej wyciszyć ideologii świętej wojny. To przesunięcie się środka ciężkości dyskursu islamskiego w Wielkiej Brytanii w stronę ekstremizmu stworzyło morze, w którym pływać mogą terroryści.

Liczba terrorystów, którzy z wrzaskiem wyłonili się z tych zanieczyszczonych brytyjskich wód, jest zdumiewająca. Wywodzący się ze Zjednoczonego Królestwa terroryści przeprowadzali operacje w Pakistanie, Afganistanie, Kenii, Tanzanii, Arabii Saudyjskiej, Iraku, Izraelu, Maroku, Rosji, Hiszpanii i Stanach Zjednoczonych. Na liście pochodzących z Wielkiej Brytanii terrorystów można znaleźć nazwiska takie jak: Ahmed Omar Sajed Szejk - zabójca dziennikarza Daniela Pearla, oraz Dhiren Barot - odpychający, choć błyskotliwy syn pakistańskich imigrantów, Nadeem Tar Mohamed i Quaisar Shaffi - obywatele brytyjscy i członkowie Al-Kaidy, którzy zaplanowali atak na ważne centra finansowe w Stanach Zjednoczonych, Mohamed Bilal z Birmingham, który wjechał ciężarówką wyładowaną materiałami wybuchowymi w posterunek policji w Kaszmirze, ''shoe bomber'' Richard Reid, który przeszedł na islam w meczecie w Brixton w południowym Londynie, Sajit Badat z Gloucester - domniemany drugi ''shoe bomber'', który został schwytany i obecnie znajduje się w więzieniu, oraz Omar Khan Sharif i Asif Mohamed Hanif - brytyjscy młodzieńcy, którzy dokonali ataku na bar w Tel Awiwie w 2003 r. i zabili trzech obywateli Izraela. Nie zapominajmy też o Azaharim Husinie, znanym też jako ''człowiek demolka'' -malezyjskim inżynierze, który należał do powiązanej z Al-Kaidą grupy terrorystycznej Dżimah Islamija. Husin studiował na uniwersytecie w Reading w latach 80. W latach 90. ubiegłego stulecia w Afganistanie rozwijał swe umiejętności w dziedzinie konstruowania bomb. Dwa razy pomógł on przeprowadzić ataki terrorystyczne na Bali, by w końcu wysadzić się w powietrze podczas zbrojnego starcia z indonezyjską policją w listopadzie 2005r.

Pierwszy atak Al-Kaidy na ważne cele w USA był częściowo organizowany z Wielkiej Brytanii, a deklaracja, w której przyznano się do tych zamachów bombowych, została nadana z Londynu. Londyn był dla Al-Kaidy ważnym ośrodkiem dowodzenia. W 1994 r. Osama bin Laden założył ''biuro informacji medialnej'' pod oficjalną nazwą Advisory and Reformation Committee (Komitet Doradczo-Reformacyjny). Według aktu oskarżenia sporządzonego przeciwko bin Ladenowi przez Departament Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych biuro to miało na celu nie tylko nagłaśniać i podawać do wiadomości publicznej jego oświadczenia, ale i zapewnić przykrywkę dla działalności terrorystycznej, w tym rekrutacji przyszłych bojowników, wydatkowania funduszy i zaopatrzenia w konieczny sprzęt, taki jak telefony satelitarne. Londyńskie biuro służyło też dodatkowo jako kanał wymiany wiadomości pomiędzy różnymi komórkami Al-Kaidy a jej kwaterą główną, przekazujący również raporty dotyczące kwestii wojskowych i bezpieczeństwa.
Przedruk fragmentu książki za zgodą autorki. Skróty pochodzą od redakcji

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na i.pl Portal i.pl