Lekkoatletyka. Izrael - nowa potęga Europy? Obywatele świata z Bliskiego Wschodu. Droga na Wzgórza Golan bywa kręta

Paweł Wiśniewski
Paweł Wiśniewski
Izraelscy maratończycy w całej okazałości - w Monachium zrobili furorę, zdobywając w sumie aż trzy medale
Izraelscy maratończycy w całej okazałości - w Monachium zrobili furorę, zdobywając w sumie aż trzy medale PAP/EPA
Podczas lekkoatletycznych mistrzostw Europy w Monachium, reprezentacja Izraela spisuje się wybornie. Dwa dni startów na „Olympiastadion München” i cztery medale, w tym jeden złoty. Do tegorocznych ME, Izrael zdobył tylko pięć medali - trzy złote: tyczkarz Aleksander Awerbuch w 2002 i 2006 oraz Lonah Chemtai Salpeter na 10 000 metrów w 2018 roku, srebrny Hanna Minenko w trójskoku w 2016 roku i brązowy Donald Blair-Sanford na 400 metrów w 2014 roku.

W stolicy Bawarii, reprezentacja Izraela liczy ledwie 15 zawodników - 6 pań i 9 panów. Co stanowi o sile tej ekipy w Monachium?

Rewelacyjnie spisują się zwłaszcza w biegach długich. W indywidualnej rywalizacji na dystansie 42 km i 195 metrów, srebrny medal zdobył Marhu Teferi, a brąz wywalczył jego rodak Gashau Ayale. Obaj panowie plus Yimer Getahun (7. miejsce) okazali się najlepsi w rywalizacji drużynowej maratonu.
A warto podkreślić, że w czołowej „dziesiątce” znalazł się jeszcze Girmaw Amare (9. miejsce)! W trzeciej „dziesiątce” znalazł się ponadto Omer Ramon.

Co ciekawe, tylko ten ostatni urodził się w Państwie Izrael… Pozostali to Etiopczycy, którzy z pobudek rodzinnych, religijnych i ekonomicznych znaleźli się na Bliskim Wschodzie.

Historia państwa Salpeter

Jakby tego było mało, kolejna Izraelka Lonah Chemtai Salpeter wywalczyła w Monachium, w biegu na dystansie 10 000 metrów brązowy medal. To z kolei Kenijka z plemienia Kalenjin, która dzieciństwo spędziła w małej wiosce bez prądu i bieżącej wody w zachodniej części kraju.
Nigdy nie myślała o bieganiu. Mając 20 lat, ambasador Kenii w Izraelu zatrudnił ją jako opiekunkę swoich dzieci oraz pomoc domową. Zamieszkała u wybrzeży M. Śródziemnego. Tam przypadkowo poznała izraelskiego trenera Dana Salpetera. Para zakochała się i pobrała trzy lata później. Ich syn - Roy urodził się w grudniu 2014 roku.

Dan Salpeter sam był przed laty zawodnikiem, ale raczej przeciętnym (800 metrów w 1:55.75 - 1500 metrów w 3:50.64 - 3000 metrów z przeszkodami w 9:51.71 - maraton w 2:31:41).
Postanowił trenować żonę, zasięgając wcześniej porad najlepszych szkoleniowców świata, w tym Włocha Renato Canovy. We współpracy z Izraelskim Związkiem Lekkiej Atletyki, Lonah Chemtai Salpeter uzyskała dostęp do najlepszych fizjologów i dietetyków. Schudła kilka kilogramów, dorzuciła trening siłowy, zwiększyła czterokrotnie objętość treningu i w ciągu dwóch lat awansowała do czołówki światowej.

Dzisiaj, Dan Salpeter stoi za sukcesami wszystkich izraelskich długodystansowców.

Droga do sukcesu

W reprezentacji Izraela jest ponadto kilka innych ciekawych sportowców. Wspomniana Hanna Kniaziewa-Minenko urodziła się na Ukrainie i do 2013 roku reprezentowała ten kraj (była nawet wicemistrzynią Europy juniorek). Dla nowej ojczyzny zdobywała już srebrne medale mistrzostw świata (2015) i Europy (2016) w trójskoku. Jest oczywiście absolutną rekordzistką Izraela w tej konkurencji -14.78 m na stadionie i 14.49 m w hali (dla porównania rekord Polski to - odpowiednio 14.44 m i 14.16 m Małgorzaty Trybańskiej…).

Inną historię tworzy - dzisiaj chyba największa gwiazda izraelskiej lekkoatletyki - Blessing Akwasi Afrifah. Kilka tygodni temu został mistrzem świata juniorów w biegu na 200 metrów. Na wysokogórskim obiekcie „Estadio Olímpico Pascual Guerrero” u podnóża Andów, pokonał wszystkich rówieśników, uzyskując bajeczny czas 19.96! To rekord mistrzostw świata U20 i rekord Europy w tej kategorii wiekowej.

Blessing Akawasi Afrifah jest czwartym juniorem w historii, któremu dystans 200 metrów udało się pokonać poniżej 20 sekund. Wcześniej uczynili to tylko: słynny Usain Bolt z Jamajki (19.93 w 2004 roku), Amerykanin Erriyon Knighton (19.49 w 2022 roku - aktualny rekord świata) i Letsile Tebogo z Botswany (19.99 w eliminacjach w Cali).

Blessing Akawasi Afrifah urodził się i wychował już w Izraelu. Rodzica są z Ghany - tata przyjechał na Bliski Wschód jako pracownik konsulatu Ghany. Mając 7 lat otrzymał status stałego pobytu w wyniku decyzji rządu, aby nie deportować dzieci pracowników zagranicznych urodzonych w Izraelu.
Początkowo grał w piłkę nożną, ale w wieku 11 lat zdecydował się na „królową sportu”. Trzy lata później rozpoczął współpracę z trenerem reprezentacji Igorem Balonem. Od dwóch lat ma obywatelstwo izraelskie.

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Maksym Chłań: Awans przyjdzie jeśli będziemy skoncentrowani

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera

Komentarze

Komentowanie artykułów jest możliwe wyłącznie dla zalogowanych Użytkowników. Cenimy wolność słowa i nieskrępowane dyskusje, ale serdecznie prosimy o przestrzeganie kultury osobistej, dobrych obyczajów i reguł prawa. Wszelkie wpisy, które nie są zgodne ze standardami, proszę zgłaszać do moderacji. Zaloguj się lub załóż konto

Nie hejtuj, pisz kulturalne i zgodne z prawem komentarze! Jeśli widzisz niestosowny wpis - kliknij „zgłoś nadużycie”.

Podaj powód zgłoszenia

Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.
Wróć na i.pl Portal i.pl