Katastrofa w Szczekocinach oczami pasażerów. "Latałem jak kukła"

Łukasz Kmita z Olkusza, asystent posła PiS Jacka Osucha
Jechałem w drugim wagonie, to jest pierwszym, który ocalał w wypadku. Wypadek to były sekundy. Najpierw silne hamowanie, zrobiło się ciemno. Rzuciło mną o podłogę. Byliśmy przekonani, że pociąg się wykoleił. Jednak to, co zobaczyliśmy, przeszło nasze najgorsze wyobrażenia. Jako pierwszy wyszedłem na zewnątrz - fale pogiętej blachy, lokomotywy po prostu nie było, pogięte wagony... Podbiegliśmy do wagonów z przodu. Wtedy zobaczyliśmy drugi pociąg. Pierwszy wagon był całkowicie zmiażdżony. Nie było jak udzielić pomocy osobom uwięzionym w środku, choć byli tam ludzie, wołali o pomoc, krzyczeli, wyli z bólu. Dwa wagony pociągu jadącego do Warszawy były zwinięte w harmonijkę.

Zebrało się ze 40 chłopa z naszego pociągu, zaczęliśmy wyciągać ludzi z wagonów - tych, którym dało się pomóc, nie robiąc im krzywdy. Tłukliśmy szyby, by się do nich dostać. Niektórych nie dało się wyciągać gołymi rękami, bo potrzebny był sprzęt. Głos sobie zdarłem, bo ktoś musiał "dowodzić", a nasi konduktorzy zginęli. Byli w tym pierwszym wagonie. Chwilę przed wypadkiem sprawdzali nam bilety i szli właśnie do przodu. Wiedziałem, że jeśli Bóg mi darował życie, to muszę pomagać innym. Przecież gdybym wsiadł do pierwszego wagonu... Dzieliło mnie od niego kilka metrów.

I naprawdę dopiero teraz to wszystko do mnie dochodzi. W sobotę nie było czasu na myślenie. Jedno wiem na pewno: pociągami będę nadal jeździł, ale nigdy nie wsiądę do pierwszego wagonu za lokomotywą. Widziałem zbyt straszne rzeczy.

Maciej Śmiełowski, żołnierz z Krakowa
Miejscówkę miałem wykupioną w pierwszym wagonie, w przedziale byłem sam. Nagle dało się odczuć jeden wielki huk, wstrząs, wszystko się zakotłowało, latałem po przedziale jak kukła. Słychać było szczęk giętych blach. Wszędzie zapadła ciemność. Potem słyszałem głosy. Ludzie wzywali pomocy, ratunku, ale nie mogłem się w żaden sposób ruszyć. Potem było tylko gorzej. Ktoś trzymał mnie za kolano, wzywał pomocy. Potem ten głos osłabł. Zapadła cisza. Widziałem gdzieś urwaną nogę. Nie da się tego opisać słowami, nie życzę nikomu, by znalazł się w takiej sytuacji. Czekałem na pomoc około dwóch godzin, może trochę więcej. Muszę jednak przyznać, że akcja ratunkowa przebiegała sprawnie. Pomoc przyszła w porę, dzięki czemu żyję.

Elżbieta, mama 24-letniego Michała z Legionowa, który jechał pociągiem do Warszawy
Syn wracał do domu z Rzeszowa pociągiem relacji Przemyśl - Warszawa. Chciał jechać wcześniejszym składem, ale takiego nie było...

O wypadku dowiedziałam się z radia. Nawet nie chcę wspominać tej chwili. Przez kilka godzin nie wiedziałam, co się dzieje z synem, aż pracownicy sztabu kryzysowego poinformowali mnie, że Michał trafił do 5. Wojskowego Szpitala Klinicznego przy ul. Wrocławskiej w Krakowie. Najpierw miał być przewieziony do Szpitala Uniwersyteckiego, ale się okazało, że nie ma tam dla niego miejsca. Całe szczęście, lekarze przy Wrocławskiej już na niego czekali. Specjalista z oddziału ortopedycznego zadzwonił do mnie nawet osobiście, żebym się nie denerwowała.

Justyna Danczowska, krakowska skrzypaczka, wracała do Krakowa z mamą, prof. Kają Danczowską
Siedziałyśmy w ostatnim wagonie. To nas zapewne uratowało. Nagle poczułyśmy ogromne hamowanie, silne szarpnięcie, potem huk. A potem była cisza i ciemność, ogromne zdenerwowanie. Nie wiedziałyśmy, co się stało. Poproszono nas, abyśmy opuściły wagon. Pomagał nam chłopak z przedziału. Bez niego nie dałybyśmy rady. Tych, którzy ocaleli, ratownicy zgromadzili na polanie przy torach.

Mama ciężko to przeżyła. Po powrocie do domu wyłączyła telefon, poszła spać. Nie wiem, co będzie. We wtorek mamy grać koncert w Kielcach. Ale nie wiem, w jakiej mama będzie formie. Czy już w poniedziałek będziemy mogły znowu wejść do pociągu.

CZYTAJ TEŻ:
* Korwin-Mikke o Szczekocinach: 15 trupów wygląda imponująco. Można nabijać sobie punkty wyborcze
* Zderzenie pociągów w Szczekocinach. Tusk: Służby działały sprawnie i z zaangażowaniem
* Siwiec: Liczba ofiar jest znikoma, mogło być gorzej
* Pospieszalski: Szczekociny jak Smoleńsk. Państwo nie jest w stanie zapewnić bezpieczeństwa obywatelom
* Katastrofa w Szczekocinach. Prezydent ogłosił żałobę narodową
* Zderzenie pociągów w Szczekocinach. Węcławik: To nie miało prawa się zdarzyć
* Wypadek kolejowy pod Zawierciem w zagranicznych mediach
* Ranni z katastrofy kolejowej w Szczekocinach w stanie ciężkim
* Największa katastrofa kolejowa od ponad 20 lat