Karta ICE ''w nagłym wypadku''. Dlaczego powinniśmy nosić ją zawsze w portfelu?

Kilkanaście lat temu włoscy ratownicy zauważyli, że często zdarza się, że gdy dochodzi do wypadku, a jego ofiara jest nieprzytomna, służby ratownicze czy policja nie wiedzą, kogo powinni powiadomić o zdarzeniu. Informacji o najbliższych osobach, które powinny zostać powiadomione o naszym losie, nie nosimy zazwyczaj przy sobie. Ich numery kontaktowe są ukryte na listach kontaktów w naszych telefonach komórkowych wśród dziesiątków innych numerów. Ratownicy, lekarze, policjanci nie wiedzieli, jak dotrzeć do osób najbliższych poszkodowanym. W ten sposób narodziła się idea karty ICE, którą dziś czytelnicy otrzymują od firmy PZU.

Wszyscy powinniśmy znać akronim ICE i jego znaczenie - dosłownie i w przenośni - bowiem ICE (z ang. in case of emergency, czyli "w nagłym wypadku") to trzy litery, które mogą pomóc uratować nam życie. Karta jest poręczna, bo ma wymiary standardowej karty płatniczej i mieści się w każdym portfelu. Jest trwała, bo wykonana z plastiku, i użyteczna, bo zawiera najważniejsze informacje, które mogą być pomocne w ratowaniu naszego zdrowia lub życia, przedstawione w klarownej formie. Zachęcamy do wypełnienia tej karty i nierozstawania się z nią. Najlepiej nosić ją przez cały czas przy sobie, np. w portfelu.

Nie ma jednego obowiązującego międzynarodowego standardu takiej karty. Jest ona wydawana przez instytucje, firmy, służby ratownicze czy samorządy. Najczęściej zawiera podstawowe dane personalne użytkownika oraz nazwiska i numery kontaktowe do osób bliskich, które należy zawiadomić w razie wypadku. Aby karta ICE zadziałała jak należy, ważne jest, żeby wskazani bliscy wiedzieli, że to ich podajemy jako osoby do kontaktu, i potrafili udzielić służbom ratowniczym niezbędnych informacji na temat naszego stanu zdrowia. Ratownicy mogą zadawać im pytania np. o choroby przewlekłe, przebyte operacje, ciężkie zachorowania czy poważne urazy, które mogą mieć wpływ na dobór metody terapii. Dla lekarzy interesujące są też nasze alergie, stale zażywane leki czy przeciwwskazania. Powinniśmy zatem nie tylko uprzedzić naszych bliskich o tym, że ich namiary znajdują się na naszej karcie ICE, ale także dostarczyć im wszystkich niezbędnych informacji. Możemy je np. spisać i wysłać zainteresowanym osobom, pamiętając o tym, że gdy dowiedzą się o naszym wypadku, mogą być w szoku i nie będą w stanie przypomnieć sobie wszystkich istotnych szczegółów. Warto, aby cała nasza rodzina była wyposażona w takie karty. Możemy wypełnić je wspólnie i omówić sposób postępowania w razie wypadku - taka rozmowa uświadamiająca jest szczególnie ważna w przypadku dzieci.

Oczywiście korzyści z posiadania takiej karty płyną też w drugą stronę. Jej istotą nie jest tylko to, aby ratownicy medyczni uzyskali potrzebne im informacje, ale żeby i nasi bliscy możliwie szybko zostali powiadomieni, gdy dzieje się z nami coś złego, i mogli być z nami w trudnych chwilach.

Na kartach ICE często zamieszcza się informacje o alergiach, chorobach przewlekłych czy przeciwwskazaniach do zażywania określonych leków. Czasami podaje się na niej również grupę krwi, jednak ta informacja nie zwalnia lekarza z obowiązku przeprowadzenia próby krzyżowej przed transfuzją. Ratownicy medyczni natomiast, gdy nie są pewni grupy krwi, i tak zawsze podają poszkodowanemu krew neutralnej grupy 0. Na niektórych wersjach kart możemy również zamieścić zgodę na oddanie naszych narządów do transplantacji, które - jak wiadomo - należy pobrać jak najszybciej po zgonie.

Cały tekst przeczytasz w poniedziałkowym wydaniu dziennika "Polska" lub w serwisie prasa24.pl