5.Urwany kontakt.
Kowalski jak typowy dłużnik – chowa się. Nie odbiera telefonów, smsów ani e-maili: „nie będę odpowiadał, to dadzą sobie spokój”. Konsekwencją braku spłaty długu jest to, że wierzyciel się o niego upomina. Zleca wiec sprawę windykatorom, którzy natrętnie wydzwaniają z ponagleniami. Takie zachowanie traktowane jest jako przejaw złej woli dłużnika, co prowadzi do podjęcia przez wierzycieli dalszych kroków prawnych i tym samym generowania dalszych kosztów, które i tak dłużnik będzie musiał ponieść.

6.Ignorowanie wezwań sądowych = stracona szansa.
Kowalski za wszelką cenę chce uniknąć sądu: „awizo?! O nie, nic nie odbiorę!”. Gdy tzw. miękka windykacja się nie powiedzie, wierzyciel kieruje sprawę do sądu a następnie do komornika. To jest ostatnia szansa, by nie powiększać dalszych kosztów i swojego długu. Zanim jednak wierzyciel uda się do komornika, złoży pozew w sądzie. Sąd wyda tzw. nakaz zapłaty i przesyła go dłużnikowi z informacją, by jeśli się z nim nie zgadza wniósł sprzeciw w terminie 14 dni od dnia doręczenia. Nie odbierając jednak przesyłki, dłużnik nie dowie się, że ma takie prawo. I w tym momencie popełni swój największy błąd. Uważając, że jeśli listu nie odbierze, to nic mu się nie stanie, traci ostatnią możliwość uniknięcia postępowania komorniczego. Sąd otrzymując informację o doręczeniu przesyłki w sposób zastępczy (czyli nawet bez podpisu Kowalskiego) - uznaje nakaz zapłaty za prawomocny. I komornik wkracza do akcji.

9.Błędne przekonanie, że to już koniec.
Kowalski, widząc prawnicze pisma myśli: „dług zniknął, skoro komornik umorzył postępowanie”. Nic bardziej mylnego! Wierzyciel ma po takim umorzeniu kolejnych 6 lat na dochodzenie swojego długu i w tym czasie z pewnością powróci po swoje pieniądze powiększone o kolejne odsetki.

7.Rezygnacja z większych dochodów.
Kowalski jest załamany: „po co mam pracować, skoro i tak mi wszystko zabiorą?”.
Po wszczęciu egzekucji komornik dokonuje zajęcia wynagrodzenia za pracę lub świadczeń emerytalnych dłużnika ponad kwotę wolną od zajęcia. Oznacza, to że wszelkie nadwyżki finansowe kierowane są do wierzycieli. To powoduje, że dłużnicy błednie rezygnują z dobrze płatnej pracy czy też nie szukają lepszej wychodząc z założenia, że i tak komornik te ciężko dorobione pieniądze zabierze. W ten sposób dłużnicy pogłębiają swoją niewypłacalność przyczyniając się do swojego bankructwa.