Darmowe leki 75 plus. Nie wszystkie leki są za darmo i nie dla każdego seniora

Przepisywanie darmowych leków osobom powyżej 75. roku życia umożliwiła nowelizacja ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Zmiany zaczęły obowiązywać od września. Seniorzy początkowo nie kryli radości, bo dzięki temu mogliby sporo zaoszczędzić. Niektórzy na leki miesięcznie potrafią wydać nawet 300 złotych. Jednak nie każdy senior wiedział, że lista darmowych preparatów ma dość poważne ograniczenia. Pacjenci nie zapłacą za leki tylko wtedy, gdy mają dokładnie takie schorzenie, jakie jest wpisane w charakterystyce produktu leczniczego lub decyzji refundacyjnej. Kłopoty pojawiły się już w pierwszych dniach obowiązywania noweli.

- Mój mąż ma 76 lat, leczy się na chorobę zawodową, bo pracował przy azbeście i mimo że leki, które przepisał mu lekarz są na liście, zapłacił w aptece 260 złotych - zadzwoniła do nas zdenerwowana czytelniczka.

Ten dostanie, a ten zapłaci

Na liście refundacyjnej znalazło się 1129 preparatów i 68 substancji czynnych, związanych przede wszystkich z leczeniem chorób przewlekłych podeszłego wieku (cukrzycy, zwyrodnienia stawów czy problemów z ciśnieniem i sercem). To, czy senior powyżej 75. roku życia zapłaci za preparat, zależeć będzie od charakterystyki konkretnego leku, czyli przypisanych schorzeń. Niektóre środki będą w całości refundowane przez państwo tylko w przypadku określonych chorób. Przykładem może być xarelto, który wielu seniorów przyjmuje z powodu migotania przedsionków. Na to schorzenie lek jest ze 100-procentową odpłatnością, ale już przy zdiagnozowanej zakrzepicy naczyń żylnych seniorzy dostaną go bezpłatnie. Podobnie jest z jego odpowiednikiem - lekiem pradaxa.

- Ministerstwo Zdrowia wprowadziło bariery ze względu na ograniczenia finansowe, jednak przekaz wprowadzanych zmian był ukierunkowany na hasło: „leki darmowe dla pacjentów 75 plus”. Stąd przekonanie, że wszystkie preparaty będą bezpłatne dla każdej osoby, która ukończyła 75 lat - przyznaje dr Cezary Lipiński, kierownik przychodni Lecznicza w Łodzi.

Ale to nie jest jedyne ograniczenie, o którym pacjenci muszą pamiętać.

Nie od każdego lekarza

Darmowe leki mogą przepisywać jedynie lekarze podstawowej opieki zdrowotnej (POZ), którzy mają specjalizację z medycyny rodzinnej lub chorób wewnętrznych (internista). Jeśli lekarz POZ nie ma żadnej z tych specjalizacji, nie będzie mógł zaordynować leku, chyba że zastępuje w danej przychodni lekarza, który takie uprawnienia posiada.

- Pojawia się coraz większy problem z pacjentami, którzy wychodzą od lekarza specjalisty z wypisaną karteczką na konkretne leki i później proszą swojego lekarza POZ o przepisanie specjalnej recepty na leczenie bezpłatne, a tym samym najczęściej zmianę swojej terapii. Pacjenci nie mogą wymuszać na lekarzu zmiany leków tylko dlatego, że są one darmowe, skoro te stosowane do tej pory były skuteczne. Lekarze również muszą podchodzić do tego z należytą rozwagą - twierdzi dr Cezary Lipiński.

Resort zdrowia ocenia, że koszty bezpłatnych leków do 1 stycznia 2017 r. wyniosą 125 mln zł. W przyszłym roku wydatki państwa sięgną 560 mln zł.