Świerzb

5/12

Świerzb jest wyjątkowo nieprzyjemną, a zarazem niebezpieczną chorobą o zróżnicowanym podłożu. Można się nim zarazić od zwierząt domowych – psów, kotów, ptaków i gryzoni. Przy czym jest to niezwykle rzadkie – świerzb o etiologii odzwierzęcej zazwyczaj dotyka wyłącznie osoby nieprzestrzegające podstawowych zasad higieny osobistej, a także osoby o obniżonej odporności, m.in. dzieci, osoby w podeszłym wieku czy nosicieli wirusa HIV.

Świerzb jest szczególnie niebezpieczny dla kobiet w ciąży, ponieważ do jego leczenia używa się medykamentów potencjalnie niebezpiecznych dla płodu.

Charakterystyczne objawy świerzbu to:
- świąd, który nasila się po kąpieli,
- wysypka o charakterze grudkowym i pęcherzykowatym,
- silny świąd w nocy.

6/12

Wścieklizna

Wścieklizna jest bardzo niebezpieczną chorobą zakaźną zwierząt wywoływaną przez wirusa Rabies virus. Rezerwuarem drobnoustrojów są w głównej mierze zwierzęta dzikie – lisy, jenoty, borsuki i nietoperze. Wścieklizną mogą zarazić się również nieszczepione zwierzęta domowe.

Według danych WHO na wściekliznę umiera ok. 59 tys. osób na świecie w skali roku. Do transmisji wirusa wścieklizny może dojść przez przedostanie się śliny zakażonego osobnika do krwiobiegu innego zwierzęcia lub człowieka, do czego najczęściej dochodzi przez ugryzienie.

7/12

Chlamydioza

Od naszych zwierzęcych przyjaciół domowych można zarazić się również chlamydiozą. Przy czym koci typ tej choroby wywoływany jest przez drobnoustroje, które nie stanowią większego zagrożenia dla człowieka. W odosobnionych przypadkach zakażenie chlamydiami od kota może objawiać się podobnie do rzeżączki.

8/12

Choroba kociego pazura

Choroba kociego pazura to choroba bakteryjna przenoszona w głównej mierze przez młode koty. Do transmisji drobnoustrojów dochodzi najczęściej w wyniku zadrapania przez zwierzę, które jest ich nosicielem.

W początkowej fazie rozwoju choroba ta przebiega bezobjawowo. Wraz z upływem czasu pojawia się miejscowe zaczerwienienie, powiększenie węzłów chłonnych, podwyższona temperatura ciała i ogólne osłabienie organizmu. W większości przypadków klinicznych choroba mija samoistnie po upływie kilkunastu dni. Niekiedy mogą pojawić się groźne powikłania w postaci: zapalenia mózgu, małopłytkowości i zapalenia wsierdzia.

Następna strona