75. rocznica Powstania Warszawskiego [PROGRAM] Oficjalne obchody w Warszawie, koncerty, harmonogram uroczystości

Historia Powstania Warszawskiego, powinna być ostrzeżeniem, przede wszystkim, dla młodych ludzi, że mogą być obecnie wykorzystani przez cynicznych prawicowych graczy politycznych, ogarniętych fobiami antyrosyjskimi, tak jak młodzież warszawska w 1944 roku, przez kierownictwo AK i część rządu emigracyjnego.

1.Pisowska wizja Powstania Warszawskiego nie bierze pod uwagę tego, że wywołanie przez kierownictwo Armii Krajowej powstania, przy koncepcji dwóch wrogów (militarnie przeciwko Niemcom a politycznie przeciwko Rosjanom) było politycznym obłędem, i że powstanie musiało skończyć się klęską, wyniszczeniem ludności cywilnej i zniszczeniem Warszawy.

2.Powstanie Warszawskie było źle przygotowane, i to pod różnymi względami. Jeszcze w lipcu 1944 r. przesłano część uzbrojenia do oddziałów poza Warszawę, niezbyt dobrze zaprojektowano plan działań powstańczych i rozpoznano siły przeciwnika, nie zadbano o zaopatrzenie oddziałów powstańczych w tak ważną dla powstańców łączność (radiostacje i telefony polowe)itd.

Trzeba do tego dodać chaos w KG AK, tuż przed wybuchem powstania, i to związany z jego przygotowaniem. Wieczorem 27 lipca 1944 płk. Chruściel ps. Monter niespodziewanie zarządza stan alarmowy dla oddziałów okręgu stołecznego, który zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami mógł zakończyć sie tylko rozpoczęciem walki (Komendant Bór-Komorowski twierdził potem, że nic o tym nie wiedział, a płk Chruściel przekonywał, że było to za zgoda Bora -Komorowskiego). Wieczorem 28 lipca 1944 r. znalazło się w miejscach zbiórek ok.80% żołnierzy okręgu. Ale już następnego dnia zlikwidowano stan tego (samowolnego?) alarmu. Ostateczną decyzję o dacie powstania w dniu 1 sierpnia 1944 roku podjęto na popołudniowej naradzie 31 lipca 1944 roku, bo pojawiły się sie niesprawdzone informacje, że wojska radzieckie są już na Pradze. W wyniku tego bałaganu na miejscach zbiórek w godzinie „W” stawilo się nie wiecej niż 50% zewidencjonowanych stanów osobowych z uzbrojeniem szacowanym na okolo 30% posiadanej w magazynach broni (prof. Andrzej leon Sowa „Kto wydał wyrok na miasto?”).

Warto pamiętać, że KG AK już 30 lipca 1944 r. wiedziała, od Jana Nowaka-Jeziorańskiego, że nie bedzie pomocy Polskiej Brygady Spadochronowej ani że powstanie nie może liczyć na jakąś poważniejszą pomoc, jeżeli chodzi o zrzuty broni.

Nie możemy również o tym zapomnieć, że gen. Leopold Okulicki, największy zwolennik wybuchu powstania, był w tym okresie, według różnych źródeł, w stanie olbrzymiego napięcia nerwowego i, niewykluczone, że pod wpływem alkoholu. Pojawiają się, w publicystyce historycznej, jeszcze gorsze przypuszczenia, ale je pominę. Możliwe, że za 100 lat, Rosja pozwoli historykom dokonać istotnego wglądu w akta służb specjalnych z okresu II WŚ?

I może dlatego, biorąc to wszystko pod uwagę, wielu żołnierzy Andersa mówiło o wierchuszce AK i gen. Leopoldzie Okulickim jako o podpalaczach Warszawy?

3.Jednym, z ostatnio modnych argumentów prawicowych obrońców sensu powstania warszawskiego jest to, że nawet, gdyby kierownictwo AK nie wywołało powstania w Warszawie, to i tak ludzie młodzi poszliby na barykady. Cóż, przyznam, że dawno nie słyszałem tak głupawego argumentu, bo Armia Krajowa jest prezentowana, jako niezdyscyplinowana i niepoważna zbieranina młodych i uzbrojonych ludzi. Taka argumentacja deprecjonuje całe Polskie Państwo Podziemne. I czy takie kierownictwo wojskowe, a pośrednio i rząd emigracyjny RP, które nie panowało nas swoimi oddziałami mogło być partnerem dla Stalina, Roosvelta czy Churchilla?

Czytaj więcej >>> https://krzysztofmroz1.wordpress.com/2017/12/28/krzysztof-mroz-demistyfikacja-pisowskiej-wizji-powstania-warszawskiego-ktora-stanowi-element-skladowy-tzw-iv-rp-aktualizacja-historia-bez-ipn/