Dla kogo ulga rehabilitacyjna (cz. II)

Jeśli jesteś osobą niepełnosprawną lub masz ją na utrzymaniu, poniesione przez ciebie wydatki - na cele rehabilitacyjne i związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych - mogą uprawniać do ulgi w podatku dochodowym od osób fizycznych. Gdy uprawniają, można je uwzględnić przy obliczaniu podatku.

Wydatki uprawniające do odliczeń

Są nielimitowane i limitowane. Wydatki limitowane to m.in. te poniesione na: używanie auta osobowego stanowiącego własność/współwłasność osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego ją na utrzymaniu albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16. roku życia - na potrzeby związane z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Maksymalna kwota odliczenia w roku podatkowym to 2280 zł;

leki - jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki stale lub czasowo. Odliczeniu podlegają wydatki w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy tymi faktycznie poniesionymi w danym miesiącu a kwotą 100 zł.

Wydatki nielimitowane to takie poniesione - stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności - między innymi na: adaptację/wyposażenie mieszkań i budynków mieszkalnych; przystosowanie pojazdów mechanicznych; zakup oraz naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych (z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego, którego ulga nie dotyczy); odpłatny pobyt na turnusie rehabilitacyjnym.

Jakie dokumenty
Wysokość wydatków ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Może to być faktura, rachunek, potwierdzenie przelewu bankowego, dowód wpłaty na poczcie - o ile wynika z nich kto, kiedy, komu, ile i za co zapłacił. Nie musisz zbierać dokumentów stwierdzających wysokość wydatków (jedynie) w przypadku tych limitowanych związanych z: opłaceniem przewodników osób niewidomych, zaliczonych do tak zwanej I albo II grupy inwalidztwa, jak również osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa; utrzymaniem psa asystującego przez osoby niewidome i niedowidzące zaliczone do I lub II grupy inwalidztwa oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa;

używaniem samochodu osobowego w związku z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa albo niepełnosprawnego dziecka, które nie ukończyło 16. roku życia.

To trzeba wiedzieć!
Na żądanie trzeba przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia. W szczególności trzeba: wskazać z imienia i nazwiska osobę, której zapłaciliśmy w związku z pełnieniem przez nią funkcji przewodnika; pokazać certyfikat potwierdzający, że pies ma status psa asystującego; okazać dokument potwierdzający zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych.

Jeśli skorzystałeś z odliczenia, a później zorientujesz się, że nie posiadasz dowodów potwierdzających prawo do ulgi, złóż korektę zeznania.

Konsultacja Izba Skarbowa w Zielonej Górze

Ulga rehabilitacyjna - to zapamiętaj

- Nie każdy wydatek, który dotyczy osoby niepełnosprawnej, uprawnia do odliczeń w ramach tej ulgi.

- Odliczeniu podlegają wyłącznie wydatki poniesione przez osobę niepełnosprawną lub podatnika mającego ją na utrzymaniu, które zostały wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jako wydatki na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych.

- Wydatki uprawniające do odliczeń dzielą się na:

a) nielimitowane - odliczeniu podlega cała wydana kwota;

b) limitowane - w ich przypadku kwotę przysługującego odliczenia oblicza się z uwzględnieniem limitu kwotowego.

- Do tej ulgi ma prawo nie tylko osoba niepełnosprawna, ale także podatnicy, którzy ją utrzymują. Może to być na przykład ich dziecko, żona lub mąż, teściowa albo rodzic. Warunek jest jednak taki, że roczne dochody osoby niepełnosprawnej nie przekraczają 9120 zł.

- Ulgę rozliczamy na PIT-O i dołączamy go do naszego odpowiedniego zeznania rocznego PIT-36 czy też PIT-37.

- Wydatki nielimitowane i limitowane mają charakter katalogu zamkniętego. Odliczeniu podlegają więc wyłącznie te, które są wymienione w ustawie. Jeśli masz wątpliwości, czy wydatek uprawnia do odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej, zapytaj o niego w urzędzie skarbowym.

Sam wiek nie wystarczy
Co roku pytacie nas, czy możecie skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, bo macie przykładowo 70 lat czy 83 lata, jesteście schorowani i musicie kupować wiele różnych leków, które są bardzo kosztowne. Niestety, jak co roku musimy powtórzyć to samo: wiek nie upoważnia do skorzystania z tego przywileju podatkowego. Podstawą do skorzystania z odliczeń jest posiadanie orzeczenia o jednym z trzech stopni niepełnosprawności. Zapamiętajcie: nie otrzymujecie ulgi rehabilitacyjnej z urzędu, bo nie wiek do niej uprawnia, ale orzeczony stopień niepełnosprawności. Status emeryta lub rencisty jest niewystarczający do odliczenia.

Dlaczego fiskusowi trzeba się tłumaczyć
Dlatego że każda ulga podatkowa to przywilej. Można z niego skorzystać tylko wówczas, gdy spełniamy wszystkie warunki. Urząd skarbowy ma więc prawo sprawdzić poprawność dokonanych przez nas odliczeń. Brak ustawowego wymogu dokumentowania wysokości określonych wydatków nie pozbawia fiskusa prawa do zwrócenia się do osoby, która skorzystała z odliczenia, o wykazanie, że dany wydatek został przez nią faktycznie poniesiony oraz że spełnia ona pozostałe warunki do zastosowania odliczenia.

Zapamiętaj: ulga rehabilitacyjna nie jest świadczeniem przyznanym ci z mocy prawa.

Kogo uznają za osobę niepełnosprawną

Do ulgi rehabilitacyjnej mają prawo m.in. niepełnosprawni.

Ale oczywiście nie jest to każda osoba, która ma na przykład kłopoty z poruszaniem się, bo jest schorowana czy wiekowa.

Zapamiętaj: w świetle przepisów osoba niepełnosprawna to taka, która posiada:

a) orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, lub

b) decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo orzeczenie;

c) o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16. roku życia, wydane na podstawie odrębnych przepisów,

d) o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie przepisów obowiązujących do 31 sierpnia 1997 r.

Osoba niepełnosprawna zaliczona do I grupy inwalidzkiej.

To taka osoba, w stosunku do której orzeczono całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo znaczny stopień niepełnosprawności.

Osoba niepełnosprawna zaliczona do II grupy inwalidzkiej

To taka, w stosunku do której orzeczono całkowitą niezdolność do pracy albo umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Gdy utrzymujesz osobę niepełnosprawną

Niepełnosprawny pozostający na utrzymaniu podatnika.

Osoba niepełnosprawna pozostająca na utrzymaniu podatnika to osoba niepełnosprawna, której roczne dochody nie przekraczają kwoty 9120 zł, będąca dla podatnika:

1) współmałżonkiem,

2) dzieckiem - własnym, przysposobionym, obcym przyjętym na wychowanie,

3) pasierbem,

4) rodzicem,

5) rodzicem współmałżonka,

6) rodzeństwem,

7) ojczymem lub macochą,

8) zięciem lub synową.